bilirem belke de bura geldiyim üçün meni tehqir edeceksiniz hetta döyeceksiniz amma Ayanı görmemiş heç hara geden deyilem"
Helime"Sen ne vaxt qayıtdın? çoxdan burdaydın? "
Anar"Dünen axşam gelmişem.İlk önce bura gelecekdim amma gece vaxtı narahatlıq yaratmaq istemedim. Ayanı görmek isteyirem xahiş edirem"
Helime"Axı Ayan'
Rüstem"Gire bilersen yanına "
Anar"Teşekkür edirem'
Derinden nefes alaraq qapını açıb içeri daxil olur.
Helime"Rüstem axı"
Rüstem"Sus Helime Sus. Onsuz en başdan sehv etdik, onları ayırmamalı idik"

Anar içeri girer-girmez Ayanın qoxusunu içine çekir ilk önce. 2 ildir hesret qaldığı cennet qoxusunu. Darıxmışdı özüde çox. Ayanın arxası dönük ve gözleri yumulu olduğundan heç neden xeberi yox idi.Anar çarpayın yanındakı stolu çekerek eyleşir. Saçlarını oxşamaq,üz-gözünden öpmek istesede qıymırdı,sanki el vurarsa onu incidecekmiş kimi hiss edirdi. Sonda cesaretini toplayaraq onun çarpayıdan sallanan elini elleri arasına alır ve balaca öpüşlere qerq edir. Üzüne düşen saçlarını qulağının dibine yığır.
Anar"Ayanım...Sevdiyim...Senin üçün ele darıxmışam ki, bir bilsen..Sensiz keçen her günüm cehennem ezabına beraberdi. Ölürem sensiz..Kaş ki,seninle başqa yerde başqa biri olaraq qarşılaşsaydım. Onda her şey ferqli olardı yeqin ki..Ayan birdenem...Senin yanından getmeyi heç istemedim..Amma sene daha da ezab vermekden qorxdum, "onu daha da incideceksen"dediler; getmek mecburiyyetinde qaldım. Amma seni düşünmediyim,soruşmadığım bir gün bele olmadı..Seni sevirem..Kaş ki,zamanı geri almaq mümkün olsa, Kaş ki,seni bu veziyyetde yox her zamanki kimi deyib-gülen, decel qız kimi göreydim. .Kaş ki,men öleydim hemin gün amma Senin bu halını görmemeydim"
Artıq özünü saxlaya bilmeden başını çarpayıya dayayıb hönkürerek ağlayır. Ayan ise gözlerini açıb göz yaşlarını serbest buraxır. Sanki bir möcüze baş vermiş, onu özüne getirmişdi. Elini Anarın başına qoyayaraq saçlarını oxşayıb'kişiler ağlamaz"deye fısıldayır. Anar olayın şokundan dilini udur sanki,

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>