Bezdim qaranlıq dünyamda işıq axtarmaqdan...
Bezdim her şey yaxşıdır deyib yalan danışmaqdan...
Her keçen geceni gözü yaşlı; her açılan seheri mecburi gülüşle qarşılamaqdan bezdim...
Bezdim gözden yaş gele-gele gülümsemekden ...
Bezdim yollara baxan hesret dolu baxışlardan...
Bezdim yalanlardan ..qem-qüsseden..keçmeyen kederden...
Bezdim üzüme gülüb arxamca danışan insanlardan..
Bezdim arxadan vurulan zerbeye Heyatdır ..bunları yaşamasam addımlamaram Demekden...
Çirkli havanı udmaqdan, nefes almaqdan bele Bezdim ...
Nalayiq hereketleri, Yaxşılığı itiren Böyük kiçik yerini bilmeyen insanları ,görmekden Bezdim.....
Göze girmek üçün bendenin önünde yaxşı olmağı, ALLAHın qabağında ise günahkar olmağı seçen qullardan Bezdim...
Bahar arzusunda olub bütün fesillerimi ancaq Qış kimi keçirmekden Bezdim....
Kimsesiz uşaqların bir nevaziş üçün ağlamaqlarını eşitmekden Bezdim....
Sevgi boş şeydir deyib, sevgiye göre qürurlarından keçen ağılsızlara gülmekden Bezdim....
Acı amma heqiqetler ile dolu olan sehv yollarda addımlamaqdan Bezdim ...
Üzümde gülüb içimde ağlamaqdan Bezdimmmm...
Qedir bilmez insanların qarşısında eyilmekden Bezdim...
Heyatıma benzeyen kederli mahnıları dinleyib hönkür-hönkür ağlamaqdan Bezdim...
Her şeyi pulla ölçen pulu var deye kasıbları saymayan alçaq insanlardan Bezdimmmm....
Yalanlardan Acılardan nankorlardan Bezdimm..
Bezmekdende Yaşamaqdanda bu Heyatdanda Bezdiiiimmmmmm Bezdiiimmmm...!