Kaş yanımda olsa dedi genc qız. Gözlerini son defe öpse, rahatca ebedi olaraq gözlerini yuma bilerdi artıq. Yene gözleri bulaq kimi çağlamağa başladı. Sevdiyini son defe görmemiş ölmek istemirdi. Az da olsa ondan bir xatire almamış bu dünyadan köçmek istemirdi. Amma sevdiyi kim bilir kiminle beraber idi...! Qız öz sevgi dolu qelbini heç kimle bölmemişdi göresen oğlan kiminle bölmüşdü öz qelbini? Onun sevgisini silib atdımı gören qelbinden? Qızın içi birden nifretle doldu. Üstüne bir ağırlıq çökdü. Onu düşünende her deqiqesinin hüznlü keçmesi çetin gelirdi genc qıza. Ölmek istedi, artıq yaşamaq istemirdi bu dünyada. Amma sevdiyinden bir xatire almamış bu dünyadan köçmeyeceyine and içmişdi genc qız. Kim bilir belke de sevdiyi oğlan onu unudub artıq. Tekrar gözlerini açdı. Derin bir düşüntü. Birden qızın atası içeri girdi. Ve qızına üreyini vermek isteyen bir könüllü tapıldığını dedi. Qız bu xebere heç sevinmedi. Gözleri artıq yaşla dolmuşdu. Hemin gece biri gözlerini ebedi olaraq yumdu ve genc qız cerrahiyye emeliyyatı olundu. Emeliyyatdan 1 hefte sonra qız sağaldı. Amma dünya daha başqa geldi qıza. Sanki ne ise ek idi heyatından. Aradan aylar keçmişdi genc qız artıq temiz sağalmışdır. Amma içindeki hesret, kövreklik qurtarmamışdı. Sevdiyi yadına düşende üreyi evvelkinden çox ağrıyırdı. Bir defe göre bilseydim deye üreyinde danışdı. Qelbi yene sızlamağa başlamışdı. Amma neye görese her gece qefilden güclenir ve onu yuxudan oyandırırdı ve berk döyünürdü. Amma qızın dibçekde yetişdirdiyi güller var idi ki, hemişe onlarla danışırdı. En çox sevdiyi gülü ise qızıl gül idi. Çünki qızıl gülün yeri onun üçün ayrı idi. Çünki o gül de genc qızla gülüb ağlayırdı. Amma qız bu qızıl gülü sevdiyine hediyye vereceyine and içmişdi. Bu gülü ona göre saxlayırdı. Birden qapıları döyüldü qızın. Qız qapını açdı amma heç kim yox idi. Birden gözü yerdeki ağ mektub zerfine sataşdı. Yavaşca gelib zerfi yerden götürdü. Bu an qelbi heyecanla döyülmeye başladı. Ne olduğunu başa düşmürdü qız.

<< 1 [2] 3 4 >>