Zerfin üzerinde ne ad nede adres var idi. Qız zerfi açdı. İçinden ağ bir kağıza yazılmış bir mektub çıxdı. Qelbi daha güclü döyünmeye başladı. Çünki sevdiyi oğlanın qoxusu var idi bu mektubda. Başı gicellenmeye başladı. Gedib yavaşca divanda oturdu. Kağızı açdı ve elleri titreyerek oxumağa başladı. Sevdiyi oğlan mektubda bele yazmışdı:
Sevgilim senden ayrılandan sonra bir üreye iki sevginin sığmayacağını başa düşdüm. Senden sonra ne birini sevdim ne de birine baxdım. Sadece hemişe seni sevdim. Sensiz günlerimin her biri o birinden daha çetin keçirdi. Her gün daha çox darıxırdım. Sene bir kitab şer yazdım. Her gün yazdım, her gün oxudum illerce ağladım. Her gece sehere qeder seni düşündüm. Her gece senin yanında olmağı istedim ve her gece sensizliye lenet etdim. Yuxuları haram etdim özüme. Sensizliyin acığın gözlerimden aldım ve bir gün her şeyi deyişdirecek bir fürset düşdü elime. Bunu fürset hesab etmeyib özüme haqsızlıq ede bilmedim. Ve bu fürset meni senden çox uzaqlara apardı. Men senden çox uzaqlara getdim, belke seni unudaram dedim. Amma tam tersi oldu. Senden uzaqlardaydım, amma seni görmek üçün uzaqlardan seni görmeye gelirdim. Hemde her gece gelirdim. Gelib sene baxırdım, seni sevirem ve eyilib her gece yanağından öpürdüm. Sen ise her gece gözlerini açıb baxarken geldiyimi zenn edirdin. Amma meni görmeyib tekraren yuxuya dalırdın. Sabah bir-birimizi sevmeyimizin altıncı il dönümüdür. Hemişe men geldim senin yanına sabah da sen gel sevgilim. Senin her defe qelbin döyünerek ağrıyanda men senin yanında olurdum. Amma birde unutmamış deyim ki, sinende daşıdığın menim qelbime yaxşı bax. Çünki göz yaşlarımla adını yazdım ora. Seni senden çox seven bir sevgi var qelbinin içinde. Gelende qızıl gülü de yaddan çıxarma. Seni sevirem yanıma gelene qeder de sevecem sevgilim...
Bu sözleri oxuyandan sonra qız sinesinde daşıdığı üreyin sevdiyi oğlana aid olduğunu ve cerrahiyye emeliyyatından çıxanda gördüyü üzü bağlı cansız gencin öz üreyini qıza veren sevgilisi

<< 1 2 [3] 4 >>