Hefte sonu vaxt keçirmek üçün dostlarımızdan birinin kendine getdik. Oturduqları ev olduqca köhne idi ve qebiristanlığa baxırdı . Texminen aralarında 5-10 metr vardı.
Gece istiden yata bilmedik ve bir eylence axtarışındaydıq. Evlerinde qaldığımız dostumuz "Gelin ölülerden, onların ruhlarından danışaq. Evin mühiti de uyğun. Şüşeden baxın qızlar" dedi (Biz hele qebiristanlıq olduğunu bilmirdik). Şüşeden baxdığımızda ilk gözümüze çarpan iri gözlü bayquş oldu. Tam evin yanındakı ağacın eve baxan qisiminde oturur ve terif ede bilmeyeceyimiz şekilde ulayırdı. Qorxduq. "Hele de görmediniz mi?" dedi. "Neyi?" dedik. "Böyük qebiristanlığı göre bilmedinizmi hele de" dedi. Qebir daşları kiçik olduğundan görmemeniz mümkün deyildi. Amma mezarın biri pencereden açıq-aydın görsenirdi. Qebir daşından bilinirdi ki, bir neçe il keçib defninin üstünden. Diqqetle qebiristanlığa teref baxırdıq ki, ağacın üstündeki bayquş uçaraq hemin daşın üzerine qonaraq yeniden ulamağa başladı. Daha sonra ise yuxarı qalxaraq qaranlıqda yoxa çıxdı. Qebiristanlıqdan qorxmasaq da fikrimiz bayquşun yanında qaldı. Penceredn bayıra baxmağa davam edirdik ki, arxamızdan gelen bir tıqqıltı hamımızı diksindirdi. Bayquş evin bacasında içeri girmişdi. Heç cür otaqdan çıxara bilmedik. Şkafın üzerine oturmuşdu, qorxunc bir şekilde ulamağa başladı. O zamanlardan eşitdiyime göre, bayquşun eve girerek ulaması heç de yaxşı deyildi. Kiminse bu gece ölmesini bildiridi, belke de batil inanclardan biridi deye fikir vermedim. Qorxuyla qızın babasını oyandırdıq. Baba otağa gelib "heyvan her cüme gecesi bunu eder. Kendin bir delisi bu bayquşa baxardı. Onundu bu heyvan, özü de tam da Cüme günü ölmüşdü, rehmetlik" deyince bir-birimize baxışdıq. Yaxşıca qorxmuşduq. Bu gece uzun sürecekdi deyesen. Bayquşu çöle atdıqdan sonra pencereye yaxınlaşaraq "baxın, bu onun qebiridir" dedi ve en yaxındakı, bayaq gördüyümüz qebiri gösterdi. Pencereni bağladıq. Yerimize keçdik. Gece hava külekli idi hamımız yataqda idik, yatmağa çalışırdıq.

[1] 2 3 >>