zaman getdikce anasainin sesini unudurdu ve bunun ucunde o ozune nifret edirdi, cunku onun gunahi var idi hansi ki, o her defe pianino arxasinda oturarken o gunahi xatorlayir ve yene de xeyallara dalirdi.
Her defe Oktyabrin 14 Emil Arturla beraber onun anasinin qebri uzerine gedirdiler, Ilahe cox aglayib ozunu uzduyu ucun ona hec ne demirdile.
Ve o gunde Emille Artur birlikde qebri ziyaret etdiler, Artur qebre baxir oz anasinin ruhu ucun dua etmeye bele utanirdi, cunku o tanriya bele inanmirdi. Onun dunyasi coxdan oz renglerini itirmisdi, sadece boz reng qalmiadi artiq onun ucun bu heyatda, Emil isa daha inanclo bir her defe Arturun ozunu gunahlandirmamasi ve oz dodtunun xosbext olmasini Allahdan dileyirdi.
Artiq axsam dusurdu. Gunes yavas yavas oz yatagina dogru ilerileyirdi, soyuq kulek esirdi, amma Artur yene oz fikirlerine o qeder dalmisdi ki, o soyugu bele hiss etmirdi, bir azda gec o aglamaga hazir idi...
-gedek eve Artur... "elini Arturun ciynine qoyaraq Emil sakit ve bacardigi qeder isti sesle dedi"
Artur hec ne cavab vermedi ve iki dost yavas yavas soyuq qebirden uzaqlasirdilar. Onun dostlari artiq onun ucun aile plmusdu, cunku atasi ile de artur yola getmirdi ve anasinin olumunda bir az da atasini gunahlandirirdi...
Sabah gunesin ilk sualari pencereden iceri dogru girirdi. Artur hele de yatirdi, o normal halda bir ay boyunca depressiv ve icine qapanoq sekilde gezirdi etrafda, yalniz dostlari teselli verirdi Artura.
Saadin sesi. Artur yorgun gozlerini acdi "nehlete gelmisin sesi gic edir meni" deyinerek o yerinde qalxdi ve "brrrr" sabahin soyugu yorgani acan kimi onu burudu. Artiq yuxunu fikirlesmeyen Artur tez ozunu verdi hamama ve rahatladici bir dus aldi, sonra eynini geyindi, yemeyini yedi, Artur her sabah balla pendiri coreyin arasina qoyub yemeyi xoslayirdi, sirin cay xoslamadogi icin cayi pesoqsuz ocirdi. Saclarini darayaraq o evden cixdi. O oyandiginda atasi artiq iste oldugu ucun yalniz bazar gunleri Artur daha tez durub gezmeye

<< 1 2 [3] 4 5 >>