canlılar terefinden eşidilmesi

Zeyd İbn Sabit (r.a) neql edir ki, Resulullah (s.e.s) bizimle birlikde Beni-Neccara aid bir bağçada olarken miniyi birden yoldan çıxdı. Az qalsın Allah Resulunu (s.e.s) üstünden yere atacaqdı. Qarşımızda beş ve ya altı qebir görünürdü. Resulullah (s.e.s):

– “Bu qebirlerin sahiblerini tanıyan varmı?” deye soruşdu. Bir nefer:

– “Men tanıyıram” deyince, Resulullah (s.e.s):

– “Ne vaxt öldüler?” dedi. Adam:

– “Şirk dövründe” cavabını verdi. Resulullah (s.e.s):

-“Bu ümmet qebirde fitneye meruz qılınacaq. Eger bir-birinizi defn etmeyeceyinizden qorxmasaydım, şexsen eşitmekde olduğum qebir ezabını, size de eşitdirmesi üçün Allaha dua ederdim. Qebir ezabından Allaha sığının!” Oradakılar:

– “Qebir ezabından Allaha sığınarıq!” dediler.[22]

Resulullah (s.e.s) axşam duasında: “Rebbim! Cehennem ezabından, qebir ezabından sene sığınıram!” deyerdi. 25

Resulullah (s.e.s) bir gün güneş batandan sonra çöle çıxmışdı ki, bir ses eşitdi ve: “Bu ses, qebirlerinde ezab çeken yehudilerin sesidir!” buyurdu.[23]

Resulullah (s.e.s) buyurdu ki: “Qul qebre qoyulub, yaxınları ordan ayrılınca -ki o, geri dönenlerin ayaq seslerini eşider- yanına iki melek geler ve onu oturdaraq:

– “Muhaammed (s.e.s) haqqında ne düşünürdün?” deye soruşarlar. Mömin kimse bu suala:

– “Şahidlik ederem ki. O, Allahın qulu ve elçisidir!” deye cavab verer. Ona:

– “Cehennemdeki yerine bax! Allah oranı, Cennetde bir mekana çevirdi” deyiler. Adam Cenneti de Cehennemi de görer. Allah ona, qebrinden Cennete baxan bir pencere açar. Ölen kafir ve münafiq ise meleklerin sualına:

– “Soruşduğunuz şexsi tanımıram. Men de her kesin söylediyini söyleyirdim!” deye cavab verer. Özüne:

– “Onu tanımadın ve tabe olmadın!” deyiler. Sonra qulaqlarının arasına demirden çubuqla vurular. Çubuğun ağrısından ele qışqırar ki, onu insan ve cinler xaricinde bütün varlıqlar eşider.”[24]

Qebir insanı sıxırmı?

Resulullah (s.e.s) Sad bin Muazın qeb­rine

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>