dostum
idi, meni çöle çıxartdı.Her şey
qurtarıb besdi özünü incitdin
gel gedek. O danışırdı amma
men onun o baxışını yaddan
çıxarda bilmirdim. Eve geldim.
Seheri nece açdığım heç
yadıma gelmir.Ancaq gözlerim
ağlamağdan qızarmışdı, yalniz
bir istiqamete baxırdım ve bir
sözü tekrarlayıb dururdum: axı
niye men harda sehv
eledim,harda?Bu söz içimi
parçalayırdı. Üstündün bir ya
da iki hefte keçmişdi. Onun ad
gününde yaşadığı evin
qarşısından keçdim. İçeride
ses-küy geli rdi.Dedim yeqin
çox xoşbextdi.Belke mende
artıq onun menden aldıgı real
heyata qayıdım.Sonra eve
geldim dostuma zeng etdim ki,
görüşek.O mene başın sağ
olsun heçneye fikir verme
buda keçer.Niye dediyini
bilmedim.Sonra her şeyin nece
olduğunu öyrendim.Heç de
fikirleşdiyim kimi deyilmişnun
yoldaşı dostumla görüşüb ona
her şeyi danışıb.Yoldaşı
dostuma : “Dostuna bildir ki,
onun sevgisine ölene qeder
toxunmadım, uzaqdan sevdim,
qorudum.Her gece o, öz
sevdiyine xeyenatden
danışarken , mense sevdiyime
baxıb ezab çekirdim.Bunları
mene o zaman dedi ki, toy
gününün seheri kasete
baxırdıq, orda bir oğlanı
ağlayan gördüyümü ama
tanımadığımı dedim.O, tez
baxdı ki, belke o olar mense
onun nece heyecanla fikir
verdiyini gördüm.Ondan
menimle niye olmaq
istemediyini soruşanda o
mene: Sen heç seve- seve
ayrılığın ne olduğunu bilirsen
dedi.Men çox teeccüblendim ve
ondan menimle daha açıq
olmağını xahiş etdim.O ise
sevdiyinin ondan tez bir vaxtda
müsbet cavab gözlediyi anda
menimle evlendiyinin sebebini
mene dedi. Dostuna bildir
ki,Sevdiyi xeste idi.Bunu
bilmesini, ona eziyyet emesini
istemirdi. Ona görede ondan
ayrıldı.Amma her gün onu
haqqında
danışırdı.Gülüşünden, onun
baxışından, hetta onunla
tanışlığından.Ve bu mektubu
dostuna çatdır.Burda
yazılanları oxusun. Belke artıq
ona da nifret elemez.”. He
dostum bu sözleri mene
dedi.Mense titreyen ellerimle
mektubu alıb yene öz alemime
qapandım.Ve mektubda:
“Sevdiyim bu deqiqe heç ne
fikirleşme sadece

<< 1 [2] 3 >>