revayet edir ki, “Resulullah (s) Beraet (et-Tövbe) suresini (Erefatda hecc ziyaretine gelenlere tebliğ etmek üçün) Ebu Bekre ® göndermişdi. Sonra onu çağıraraq: “Bunun, ailemden olmayan bir kimse ile tebliğ edilmesi uyğun deyil” – buyurdu. Sonra Elini ® çağıraraq sureni ona verdi” (et-Tirmizi; Tefsir, «et-Tövbe», 3089).
Alimlerin fikrine göre Ebu Bekrden (Alah ondan razı olsun!) sonra Elinin ® gönderilmesi ereblerin adetinden ireli gelir. Bu adete göre, müqavileni ancaq onu bağlayan kimse ve ya ailesinden olan başqa bir şexs poza biler. Buna göre Peyğember (s) bele etmişdir.
Surenin ilk ayelerinde müselmanların müşriklerle müqavile bağlamalarından söhbet getdiyini de nezere alsaq bunu bele izah etmek olar. Doğrusunu Allah bilir.
9. Ebu Hezim Seleme bin Dinardan revayet edir ki, “Bir nefer Sehl bin Se’din ® yanına gelir ve: “Medine emiri filankes minberin yanında Eli haqqında danışır” – deyir. Sehl: “Bu emir Eli haqqında ne deyir?” – deye soruşur. Ebu Hezim: “Emir Eliye Ebu Turab deyir” – dedikde, Sehl ibn Se’d güldü ve: “Allaha and olsun, Eliye bu leqebi Peyğember vermişdir ve Elinin en çox bu ad xoşuna gelirdi” – dedi. Ebu Hezim dedi: “Men bu leqebi peyğemberin Eliye nece verdiyini öyrenmekle lezzet almaq istedim ve Sehl ibn Se’dden soruşdum: “Ey Ebu Abbas, bu nece olub?” O dedi: “Bir defe Eli Fatimenin yanına girmiş ve sonra çıxaraq mescidde yatmışdı. Bu vaxt Peyğember gelib: “Emioğlum haradadır?” – deye soruşdu. Fatime: “Mesciddedir” – dedi. Peyğember mescide getdi ve Elinin küreyi torpağa batmış halda yatdığını gördü. Peyğember Elinin küreyinden torpaqları temizleyerek: “Otur, ey Ebu Turab! Otur, ey Ebu Turab!” – dedi. (Buxari; Kitabul-fadail-eshab 9/51).
10. Se’d bin Übeyde demişdir: “Ömerin oğlunun (ibn Ömerin) yanına bir adam geldi ve Osman haqqında soruşdu. İbn Ömer Osmanın yaxşı xüsusiyyetlerinden danışdı ve o adama: “Belke Osman haqqında dediklerim sene pis gelir?” – deye soruşdu. Hemin adam: “Beli” – deye cavab verdi. İbn Ömer: “Allah senin burnunu

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>