gerçeği sölemeliydim ama söleyemezdim
Burak'ın beni tehdit ettiğini sölememeliydim
S:Nazlı bi açıklaman yok deme odamdan çıkar
mısın? Çıkamam diyemedim tabiki elini öpüp odadan
çıktım ağlıyodum kendi odama gittim uyuyamadım
ağlamaktan başım çatlıyodu sabah olmuştu ve hala
uyumamıştım saate baktım 6:34 Savaş'ın odasına
gittim yavaşça kapıyı açtım içeri girdim uyuyodu
yanağını okşadım saçlarımı okşadım sarıldım ona onu çok özlemiştim keşke hiç Burak'la
tanışmasaydım.Savaş uyuduğunu bildiğim için
konuşmaya başladım
N:Savaş ben seni çok seviyorum hep sevdim
aslında o gün tanıyamadım çünkü çok değişmişsin
tipin,huyların,duyguların artık enerjin kaybolmuş soğuksun benim yüzümden kendimden nefret
ediyorum sana Burak'ın beni tehdit ettiğini
söleyemezdim sölersem seni öldüreceğini söledi
seni kendimden çok seviyorum bunu unutma
tamam mı?bende kendi kendime konuşuyorum
uyandığında ne olduğunu bilmiceksin seni çok seviyorum"sonra yanağımı öpüp odadan çıkarken
bana seslendi
S:Nazlı bende seni çok seviyorum
Umarım duymamıştır burağın beni tehdit ettiğini
duyduysa çok kötü şeyler olur çünkü yanına gittim
gözünden yaşlar akıyodu rüya görüyodu galiba elini tuttum yanına yattım ve ona sarıldım birazdan
kalkıp giderim
Savaş'ın ağzından;
Sabah uyandığımda biri bana sarılmıştı kim diye
döndüğümde Nazlı'ydı yanağını öptüm akşam
rüya görmüştüm Nazlı yanıma gelip Burak'ın onu tehdit ettiğini falan anlatıyodu.Yataktan yavaşça
kalkarken Nazlı bana daha sıkı sarıldı onu
uyandırmak istemediğim için kalkmadım ama
sonra aklıma Nazlı'nın bana dediği şeyler geldi
"seni sevmiyorum sevmedimde sayende Burakla sevgiliyim saol" aklıma gelince hızlıca yataktan kalktım Nazlı hemen uyandı şaşırmıştı ona
S:Odamda ne işin vardı?
Nazlı bir an şaşırdı sonra
N:Rüya gördün o yüzden korkma diye yatmıştım
uyuya kalmışım
S:Sen yokkende görüyodum korkmuyodum Nazlı bu sölediğime sinirlenmişti ama belli
etmemeye çalışıyodu
N:Savaş nolur beni affet
Affetmek istiyodum ama

<< 1 [2] 3 >>