bilmisdim. Mavi gözleri cox qorxunc idi. Gözümün önüne geldikce içimi bir qorxu buruyurdu. Eger onu bir daha gorsem taniya bilerdimmi? Tanisam ne olardi? Qarsisina cixib mene bu pisliyi niye etdin deye sorusa bikecekdimmi? Yox hec vaxt..Men bunu bacarmazdim, bu sirri hec kesle en yaxin dostum olan Gulerle bele paylasmadim. 3il tam 3 il bu sirle tekce savasdim ve hele de savasiram.. O günden sonra qapilarimi her kese bağladım. Fikirlerden ayrildiqdan sonra qulaqciqlarimi bir kenara qoyub yatağa uzandım. Gözlerimi yumub yatmaga calisdim. Amma yene de o qorxdugum mavi gözler gözümün önüne geldi. Sabah yeni günde her şeyin yaxsi olmasi ümidi ile yatmaga cehd etdim. Seher anamin sesi ile oyandim. Canım anam menim bu basima gelenleri bilseydi dayana bilmezdi. O gece atamin işine göre Kanadaya getmisdiler. Basima gelenleri bilseydi gedermiydi hec, ya da getmeseydi belke de o gece yasanmayacaqdi. Belkeler... Sevmirem belkeleri. Her ne qeder cox isletsemde sevmirem. Fikirleri bir kenara buraxib yerimden qalxdim. Hazirlasib en sevdiyim ağ koyneyimi geyindim. Saçlarımı at quyrugu edib çantamı da götürüb otaqdan cixdim. Pilleleri endiyim zaman anam ve atam yemek yeyirdiler. Usaqligimdan beri onların sevgilerine qibte etmisem. Amma bilirem ki menim hec vaxt bele heyatim, ailem olmayacaq. Anam ve atami opub ayaqqablarimi geyindim. Qapidan cixarken anam arxadan seslendi:
- Sema, qizim, yemek yemedin axi.
-Universitetde yeyecem, ana,deyib evden cixdim. Qulaqciqlarimi taxib yavas-yavaş dayanacaga doğru addimladim. 3 ilde yalniz men deyisdim . Kuceler eyni, insanlar eyni... Hami esebi, her kes bir-birine düşmen kimi baxir. O geceden sonra heyata baxis bucagim deyisdi. Artiq insanlara baxdigimda sadece adi bir qiz, ya da adi bir oglan gormurem. Gozlerinde nifret, uzlerinde eseb, ureklerinde ise qem, keder gorurem. Fikirlerimle birlikde dayanacaga catdim .Avtobusa minib pencere kenarinda eylesdim. 30 deqiqe getdikden sonra univeesitete catdim. 3-cü kurs telebesiyem. Gulerile

<< 1 [2] 3 >>