bilmeyib özge kişilerle yatıb-eleyerem, biabır olaram. Ele halal erimsen de, ona göre de biz bir yerdeyik. O zaman Qadın hele aile qurmamışdı, bu söhbetin menası ona çatmamışdı. Ancaq başa düşe bilmirdi ki, nece ola biler ki, sevmediyin biri ile bir tavan altında yaşamağa mecbur olasan, özü de gör neyin xetrine. İndi öz başına gelenlerden sonra subay vaxtı onu heyretlendiren bu meseleni daha yaxşı derk edir, fikrinde qalırdı. Çünki sevgisi öldükce onun üçün en dözülmez ezab gecenin düşmesi, erinin onu qucağına alması idi. Geceden-geceye, yalnız yataq otağında nevazişin, sevginin ne olduğunu xatırlayan bu adamdan o qeder çirkinmişdi ki, özünü halal-hümbet erinin qucağında küçe qadını kimi hiss edir, özüne nifret edirdi ve derk edirdi ki, bele yaşamaq olmaz. Getdikce refiqesini anlamırdı. ***“Yox, bunun eceli menim elimde tamam olacaq. Özü de bu gece, bu gün. Sen sabahı görmeyeceksen”. Öz-özüne üreyindekileri diline getirdi. Öz sesinden özü diksindi. Lakin eri ölü kimi yatmışdı. Erinin bele möhkem yatması onu bir az da üreklendirdi.Gözüne heç ne görünmürdü.”O, öler, meni de hebsxanaya salarlar. Uşağı da uşaq evine. Vaxt tez keçir. Çıxaram, sonra gedib uşağımı alaram hökumetden. Baş-başa verib qalan ömrümüzü yaşayarıq”. Körpenin sesi onu fikirden ayırdı. Tez onu qucağına alıb sinesine sıxdı. Qonaq otağına keçdi. Elindeki bıçağı stolun üstüne qoydu. Televizor açıq idi. Film gedirdi. Ayaqüste bir az baxdı. Nese maraqlı geldi. Deyesen, teze başlamışdı. Divanda oturdu. Maraqla filme baxmağa başladı.Gecenin bir yarısı idi. Qadın saata baxdı. - Ay aman, saat üçdü ki!- dedi özü-özüne - men neyneyim?O, ne edeceyini bilmirdi. Baxdığı film fikirlerini tamamile alt-üst etmişdi. Filmin baş qehremanı erinin zülmlerinden tenge gelib onu qetle yetiren qadın idi. Onun hebsxanada yaşadıqları Qadını sanki yuxudan ayıltdı. Heyatını mehv etmek, ömrünün en gözel çağlarını dörd divar arasında keçirmek, övladına lazım olan vaxtlarda onun yanında olmamaq.... Bütün bu fikirler sanki ona bir

<< 1 ... 7 8 [9] 10 >>