dosdum,- deyib otaqdan çıxdı.
Şirketden çıxıb maşına minir, hara getdiyini bilmeden yol alır. Bu qeder qısa zamanda aşiq mi olmuşdu, bilmirdi.. Axı o sevgiye inanmırdı. Her zaman sevgiden qaçırdı... Ve budur maşında çalan mahnıya dalıb Ömürü fikirleşirdi.
Korkardım aşkın adı geçince.
Yıllardır kaçardım aşık olmaktan.
Bir anda oldu olmaz dediyim her şey.
Bilseydim seni böyle sevmezdim.
Tanrım, nerden sevdim, nerden düşdüm bu belaya,
Yandım, isyan etdim, kurban oldum bu sevdaya.
Birden ne fikirleşdise, maşını emisi gile sürdü ve qapını Türkan açdı.
T: Xoş gelmisen, Azad (bilirdi geliş sebebini, çox bilmiş şekilde gülmeye başlayır)
A: Xoş gördüm, niye gülürsen, belke, bextin açılıb ona gülürsen.?
T: He.. he açılan bext var, ama göresen kimindi o bext.
Azad gülümseyerek salona keçir, Türkan da arxasıca.
A: Emcanım yoxdur?
T: Yox, sizdedir.
A: Ela, Ömürle danışmısan?
T: He danışmışam inadından keçmir naz-naz xanım.(gülerek) otur men çay götürüm gelirem.
A: Yaxşı.
Türkan metbexe keçir, Azadın gözü masanın üstündeki Türkanın telefonuna sataşır. Gülümseyerek, celd götürüb, Ömüre mesaj yazır.
A: Salam. (bextden cavab tez gelir)
Ö: Salam canım necesen?
A: Canın olduğunu bilirem amma, insan canına bu qeder zülüm verermi?
Ö: Başa düşmedim Türkan, ne zülmü?
A: Türkan deyil, sevgilindi... Azad
Ö: “Sevgilim?...”
Bölüm sonu.
Eziz oxuyucular ümidvaram ki, beyenersiz. Reylerinizi hevesle gözleyecem. Xoş oxumalar.
XOŞBEXTLİYİN İTİRİLMİŞ ÜNVANI...Yazar: Nuray

<< 1 2 3 [4]