Seni Kimler Aldı.
Yazar: Nazlı Qafarlı..
1-ci Bölüm..

Divanda oturub gözlerini atasının küreyinde sabitlemişdi.. Atası ise ayaq üste dayanıb qızının söylediklerini düşünürdü..
-Ata eyer Ömeri tanısan.
Dedi amma davam ede bilmedi, atasının sesi sözlerini boĝazında düyünlemişdi.
-O, adamla evlene bilmezsen..
Ìlyas beyin sesi salonda tekrarlandı.. Bu cür reaksiya gözlemirdi..
-Ata.. Meni dinle...
Deye bildi çetinde olsa.. Amma atası burax onu dinlemeyi görmürdü bele..
-Selma men seni ora oxuyasan deye gönderdim, onunla bununla gezesen deye deyil..
Gözlerinden axan bir damla yaşa mane ola bilmedi. Ayaĝa qalxıb atasına yaxınlaşdı..
-Ata, and içirem düşündüyün kimi deyil. Ömer..
Geri çevrilen adam qezeb dolu gözlerini qızının gözlerinde sabitledi..
-Kes artıq.. Bitti bu söhbet.. Sen bir daha Türkiye'ye getmeyeceksen..
Qorxu qelbine hakim olmuşdu.. Ömer olmadan yaşaya bilmezdi.. Göz yaşlarına mane ola bilmedi. Atasından bele bir münasibet gözlemirdi.. Genc qız anasının ölümünden sonra sadece atasının xoşbext etmek üçün yaşamışdı.. Her şeyini ona baĝlamışdı.. Tehsilini Türkiyede davam etdirmeyi bele yalnız atası üçün qebul etmişdi.. Atası onunla gürur duysun isteyirdi.. Amma talehi ona qeribe bir oyun oyanmış, qarşısına Ömeri çıxarmışdı.. Sonrasında ise her şey alt üst olmuşdu..
-Men onsuz yaşaya bilmerem ata.
Deye pıçıldadı.. Atası ise fikirini deyişecek kimi görünmürdü..
Ìlyas bey qızının qollarından tuttu, gözlerine baxaraq..
-Selma unut o adamı. Sabah seni nişanlayıram.. Hazırlaş..
Dedi.. Eşitdiyi sözlerin menası beynine biraz gec çatmışdı.. Atası onu buraxıb uzaqlaşdı.. Ayaqları artıq onu daşımaq iqtidarında deyildi.. Diz üste yere çöküb hıcqırıqlara boĝuldu...

*******
BEŞ AY SONRA..

Elinde tuttuĝu örpeye baxdı.. Dodaqlarında istehzalı bir tebessüm vardı.. Başını qaldırıb aynadakı eksine baxdıĝında bu tebessüm dahada derinleşdi..
-Sen menim taleyimin qara olacaĝını texmin etmişdin ana..
Deye pıçıldadı.. Aĝlamayacaqdı.. Xeyalı onu 15

[1] 2 3 ... 7 >>