il evvele apardı..
Anası ölmeden bir ay õnce cehiz sandıĝını açıb onları yanına çaĝırdı.. Böyük bacısı ile birlikde anasının qarşısında oturdu.. Anası sandıĝından çıxardıĝı çehrayı şerfi böyük qızının boynuna atdı..
-Bu senindir qızım..
Sonra sandıĝından qırmızı bir örpek daha çıxardı.. Onuda böyük qızının elleri arasına qoyarken baxışları beşiyinde yuxuya dalmış oĝluna doĝru çevrildi..
-Bunuda oĝlum evlendiyinde, gelinimin üzüne örtersiniz..
Bir damla islatdı yanaqlarını.. Sandıqdan çıxardıĝı qara örpeyi kiçik qızına doĝru uzatdı..
-Menim nazlı qızım.. Buda senindir..
Demişdi.. Mesum gözleri anasının üzünde sabitlensede tek bir kelime bele söylemedi..
Derin bir nefes aldı.. Xoşbext olmaq üçün apardıĝı mübarizede uduzmuşdu.. Bu yaşananlar onun öz günahı idi.. Ona görede aĝlayıb sızlamayacaqdı.. Ayaĝa qalxdı.. Başını dik tutub gülümsedi.. Son defe otaĝını izledi.. Bacısı evlendikden sonra bu otaqda tenha qalmışdı.. Her yer xatirelerle dolu idi.. Bax burda bacısı ile oynayardı.. Hetta evleri tikinti erefesinde iken burda yıxılmışdı.. Her şey ilk günkü kimi aĝlında idi..
Qapıya doĝru yöneldi.. Kimse alın yazısını deyişe bilmezdi.. Qapını açdıĝında salonda onu gözleyen insanları gördü.
Bacısı, qardaşı, emileri.. En yaxın refiqeleri. Onlardan ayrılmaq asan olmayacaqdı.. Amma o sürgüne gedirdi.. Atası pencerenin önünde qoyulmuş kresloda eyleşib baxışlarını masanın kenarında duran aile resimlerinde sabitlemişdi.. Genc qız derin bir nefes alıb atasına doĝru yaxınlaşdı.. Eynindeki qabarıq gelinlik buna mane olsada qarşısında diz çökmüşdü.. Elini uzadıb onun ellerinden tuttuĝunda atası heç bir reaksiya vermedi..
-Ata..
Dedi acı dolu bir sesle, amma davam ede bilmedi.. Sözleri boĝazında düyünlemişdi.. Derin bir nefes alıb udĝundu..
-Bilirem meni heç bir zaman baĝışlamayacaqsan.. Men öz günahımın cezasını ödeyirem..
Bezi münasibetler vardı ki, her kesi qısqandıracaq. Onlarınkı da ele idi.. Amma o, öz elleri ile her şeyi mehve sürüklemişdi..
-Gedirem ata..

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>