mesumiyyetini sūbut etmişdi.. Artıq başı dik geze bilerdi..
Vanna otaĝına keçib qapını baĝladı.. Özünü iliq suyun qollarına buraxdıĝında bir damla
süzüldü gözlerinden.. Yorulmuşdu acılardan, yıxılmaqdan.. Derin bir nefes alıb gözlerini yumdu..
Diz üste soyuq döşemeye yıxılmışdı.. Dodaqları arasından qaçan hıcqırıqlara mane ola bilmirdi.. Artıq esla aĝlamayacaĝına söz vermişdi.. Amma elinde deyildi.. Göz yaşları ixtiyarsız isladırdı yanaqlarını.. Insan öz elleri ile öz heyatını mehv ederdi mi?.. Edirdi nehayetinde..
*******
Qapını çırpıb çıxdıĝında qarşısında dayanan qadını görmedi bele.. Arxasına baxmadan pillekenleri enib özünü soyuq havanın qollarına buraxdı.. Derin bir nefes alsada boĝulduĝunu hiss edirdi.. Bele olmamalı idi.. Ìntiqam alacaqdı, o qadını gedişine, başqa biri ile olmasına peşman edecekdi.. Amma indi.. Qelbinde bir şeyler qırılmışdı.. Küreyini divara söykeyib dayandı.. Ayaq üste dayanmaq üçün güc tapa bilmirdi özünde..
-Selma..
Deye pıçıldadı.. Dodaqları arasından sadece mehv ettiyi ve onu mehv edecek olan qadının adı çıxmışdı..


SENİ KİMLER ALDI...Yazar: NAZLI QAFARLI ·

<< 1 ... 5 6 [7]