Seni Kimler Aldı..
Yazar: Nazlı Qafarlı..
Ikinci Bölüm..

"Bu bir sevgi hekayesi deyildi.. O, menden intiqam alırdı, menim ise ondan başqa gedecek yerim qalmamışdı.. Çox acı idi eslinde.. Bir vaxtlar adını duymaĝa bele döze bilmediyim adam indi heyatımın merkezi olmuşdu.."

5 iyun 2014..

Baxışları pencerede sabitlensede gördükleri tamam başqa şeyler idi..
-Ayaz.. Oĝlum..
Anasının sesi ile derin bir nefes alıb geri çevrildi..
-Ne olub ana?!
Deye soruşdu.. Zerife xanım kiçik masanın qarşısında qoyulmuş kresloda oturub baxışlarını oĝlunun gözlerinde sabitledi..
-Gel otur.. Danışmalıyıq..
Dedi.. Genc adam ne baş verdiyini anlamaz bir halda yazı stolunun arxasında eyleşdi..
-Seni dinleyirem ana?!..
Qadın baxışlarını ellerinde sabitledi.. Söyleyeceyi şeye oĝlunun nece reaksiya vereceyini texmin bele ede bilmirdi.. Söze nece başlayacaĝını bilmediyi kimi..
-Keçen gün söylediklerimi düşündün mü..
Genc adamın istehza dolu qehqehesi kiçik otaĝı sardı... Düşünmemişdi.. Evlilik ve o.. Bu iki kelime bir cümle daxilinde ola bilmezdi..
-Ne deyirsen sen anacan.. Ne evlilik.. Men ve evlilik?..
Sözler istehza ile deyilsede sesi olduqca sert idi..
-Zarafat etmirem Ayaz..
Anasının seside ondan geri qalmırdı.. Ayaĝa qalxdı adam.. Otaĝın ortasına gelib küreyini anasına doĝru çevirdi..
-Ìsrarın yersizdir ana.. O dediyin qız.. Selma ile esla evlenmeyecem..
Dedi..
-Men onun anasına ölüm döşeyinde söz verdim.. Seninle Selma'nı evlendireceyime, Selma'nı gelinim edeceyime..
Zerife xanım göz yaşlarına mane ola bilmedi.. Düzdür Melek ile çox derin dostuqları olmuşdu, amma uşaqları haqqında çox az şey bilirdi..
-Bu senin sözündür ana.. Menim deyil.. Bunu menim evezime söz vermeden evvel düşünecekdin..
Dedi sert bir ses tonu ile.. Zerife xanım ise fikrinden daşınacaq kimi görünmürdü..
-Bu evlilik olacaq oĝlum.. Menim dediyimi edeceksen..
Qezeble sıxılmış yumruĝunu divara endirdi.. Alnını divara söykeyib derin bir nefes aldı. Sakitleşmeli idi..
-Yox.. Men bunu

[1] 2 3 ... 6 >>