danışmayacaqsan mı?
Danışmalı ne vardı ki...
-Sen haqlı idin..
Deye pıçıldadı.. Bunu etiraf etmek, inanmaq qeder aĝır idi..
-Haqlı olmaq istemezdim..
Eşitdiyi ses onu iki ay evvele aparmışdı.. Mirsat onun heyatına tesadüfen girmişdi.. Onun heyatı, gördüyü iş Selma'ya göre deyildi.. Amma nedense ona güvenmişdi.. Dostluqların çox az müddet evvel başlamış olsada Mirsatın dürüstlüyüne inanırdı..
Kiçik kafede oturub baxışlarını denizin mavisinde sabitlemişdi..
-Sence düz hereket edirsen?..
Mirsatın sesi onu xeyal dünyasından ayırmışdı, qehve rengi gözlerini denizin mavisinden ayırmadan..
-Men Ömere inanıram..
Ìnanırdı hemde çox.. Amma bilmirdi sonu yaxşı olmayacaqdı..
-Ya yanılsan?.
Axı niye bele danışırdı ki bu adam.. Qezeb dolu baxışlarını qarşısındakı adamın gözlerinde sabitleyib..
-Ne isteyirsen Mirsat.. Seni bele danışmaĝa vadar eden nedir?
Dedi.. Genc adam gözlerini ondan qaçırmışdı.. Söyleye bilmezdi.. Sene aşiq oldum deye bilmezdi..
-Sen menim dostumsan.. Acı çekmeyini istemirem..
Söylemişdi.. Başqa açıqlaması yox idi.. Selma onun elini sıxdı..
-Narahat olma.. Ömer meni incitecek heç ne etmez..
Demişdi..
Amma yanılmışdı. Gözlerinden axan bir damla yaşa mane ola bilmedi..
-Sen haqlı idin.. Men yanıldım..
Deye pıçıldadıĝında dodaqları arasından qaçan hıcqırıqlara mane ola bilmedi.. Mirsat elini uzadıb onun saçlarına toxundu...
-Aĝlama.. O buna layiq deyil..
Eşitdiyi sesle qarşısındakı adama sarılmışdı... Bu veziyyetde ne qeder qaldıĝını bilmirdi.. Aĝlamaqdan yorulub gücsüz qaldıĝına Mirsat onu yataĝa uzatmışdı..
-Sen dincel.. Söz verirem.. Her şey yaxşı olacaq.. Inan mene..
Deyib ayaĝa qalxdı.. Otaqdan çıxdıĝında derin bir nefes alıb küreyini qapıya söykedi..
Insan nece bu qeder mesum ola bilerdi.. Selma'nın mesumiyyeti, saf gözelliyi onu özüne heyran buraxmışdı.
Uşaqcasına hereketleri vardı.. Sevinende gözlerinin içi parıldayırdı.. Dodaqlarındakı tebessümü, gözlerindeki mesum baxışları ile bu qız onun qelbini özüne esir

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>