Bezen o qeder aĝır gelen şeylere o qeder tez öyreşirdi ki..
Selma keçmişini bu eve gelmeden õnce buraxmışdı.. Ne olur olsun eri olan bu adama sadiq qalacaqdı.. Düşünmeden dayana bilmirdi. Axı nece olmuşdu ki Ayaz bey onunla evlenmeyi qebul etmişdi.. Axı her kesin gözünde o namusunu lekelemiş bir qadın idi..
-Bir vaxtlar adını duymaĝa döze bilmediyim adam... Ìndi heyatımın sahibine çevrilib.
Deye pıçıldadı..
Gözleri onun üzünde dolaşırdı.. Qara saçları, qalın qaşları vardı.. Baxışları dodaqlarını tapdıĝında qelbini qeribe bir heyecan sardı.. Dünen axşam olanları xatırlatırdı bu dodaqlar.. Çox mesum ve zerersiz görünsede eslinde ele deyildi.. Anladıĝı tek bir şey vardı.. Yatmış Ayaz, oyaĝından daha yaxşı idi...
Fikir aleminde dolaşarken qara gözlerini açıb onu izleyen adamı görmedi. O beyninde yaşananları düşünürdü..
-Doymadın mı baxmaqdan? Olmaya sevgilin menim qeder yaraşıqlı deyildi mi?..
Eşitdiyi sesle irkildi.. Qorxu yaranmış baxışlarını onun gözlerinde sabitlediyinde qelbinde qırılan bir şeylerin varlıĝını hiss etmişdi..
-Sualıma cavab vermeyeceksen?..
Dedi.. Selma onun gözlerinde istehza ve qezeb görürdü.. Amma susurdu.. Cünki söyleyecek sözü yox idi..
Yataqda iki insan.. Bir neçe saat evvel bedenleri qovuşan, qelbleri bir birine yad...
Ayaz elini uzadıb onun saçlarına toxundu..
-Anam bir mövzuda haqlı imiş.. Sen heqiqetende çox gözelsen..
Barmaqları saçlarından dodaqlarına doĝru enmişdi..
-Amma bunu mene qarşı istifade ede bilmeyeceksen..
Deyerek sözlerini tamamladı..
Selma boş gözlerle qarşısındakı adama baxırdı.. Ondan deli kimi qorxurdu amma susqunluĝu bundan ireli gelmirdi..
Dodaqlarına toxunan dodaqlarla refleks olaraq özünü geri cekib yataĝın başına doĝru sıĝındı.. Qorxu dolu gözlerle heyat yoldaşı olan adama baxırdı.. Axşam olanları tekrar yaşamaq istemirdi.
Onun bu halı ise Ayaz'ı eylendirirdi.. Dodaqlarında istehzalı bir tebessümle yataĝın başlıĝına sıĝınan qadına baxdı.. Zavallı belece özünü ondan qoruya bileceyini

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>