Bolum 9
Revan
Deniz kenarinda otrub seher yaşadiqlarmi duşunurdum.Nazilenin perişan hali gozlermin onunden biran getmirdi.Akife olan nifretimi getdikce artir,gozumde alcaldiqca alcalirdi.o ne Ayşine ne de Nazileye laiq olmayan biri idi.Nazilenin gucune heyran olmamaq mumkun deyildi,o eclafin ona yaşatdiqlarini,
xeyanetni,tehqirlerini biran bele hiss etdirmeyib.inana bilmirdim indi bir korpesi dunyaya gelib ve men onun emisi idim.o mesum bir korpe idi hec bir gunahi yox idi sadece dunyanin en şanssiz korpesi idi.Akif kimi bir ataya sahib şanssiz bir korpe...
Telefon sesine sanki yuxudan ayildim.ekrana baxdigimda Akif yazisni gorub bir nov şok kecirmişdim.ne vaxtdi axtarişlarim her zaman neticesiz qalirdi ama indi Akif ozu mene zeng vururdu buna tecublenmemek elde deyildi.telefon
u qulagma yaxinlaşdirib,var gucumle dişlerimi sixaraq dillendim.
-alo
-Revan menim canim qardaşim.necese
n?
Sesinde ki memnunluq ve sevinci duyduqca icimdeki qezebi bogmaqda cetinlik cekirdim.eseblerimi gucle cilovlayib,
-yaxşi-deye bilmişdim
-sabah gelirem birbaşa şirkete gedecem,orda goruşerik.bu arada qardaşm sene surprizim var-deyib gulurdu.ozumu gucle sixib,
-aha-demişdim.artiq sebrim catmir ve telefonu sondurub var gucumle denize atmişdm.qardaş dedyim adam ciyinlerimi cox agir yukle yuklemişdi ki,men bu yukun altinda ezilirdim.ozumu caresiz,cixilmaz bir yolda hiss edirdim.indi ehtyacim olan tek şey Deryani gormek idi sanki indi dunyada mene ondan dogma,ondan yaxin hec kim yox idi "kaş yanimda olardi,qara gozlerine baxb derdimi azda olsa unudaydm"-deye duşunub ayaga qalxdm.suretli addimlarla maşina oturub,işe salaraq birbaşa şirkete yol aldim.
Derya
Ozume soz vermişdim,bu sevgimi ureyimden silecekdim ama bunu bacara bileceyimden tam emin ola bilmirdim.evdeki tenhaligim getdikce meni lap cox sixir,dozulmez hala gelirdi.bunu sebebinin icimde getdikce boyuyen sevgi oldugnu bilirdim.silmek isteyib sile bilmedyim sevgi.
Hazirlaşib işe getmek ucun evden cixib taksiye

[1] 2 3 ... 5 >>