"Harun-Er-Reşid xalq içerisinde özünü öyüb deyir:
- Gerek siz mene gece-gündüz dua edesiniz ki, menim vaxtımda ölkede veba kimi qorxulu xestelik baş vermeyib.
Behlul gülüb deyir: -Ya xelife, Allah o qeder de insanfsız deyil ki, bir ölkeye iki belanı birden vere. Sizi bu ölkeye xelife gönderib, ele bu kifayet deyilmi?"