Seni Kimler Aldı..
Yazar: Nazlı Qafarlı.
8-ci Bölüm..

" Sen menim kimsesizliyimin tek çaresi idin.. Men seni ruhumun saĝalmaz yaralarına melhem etmeyi düşünürdüm.. Amma sen menim ruhumda saĝalmaz başqa yaralar açırdın.."

30 noyabr 2014

Gözleri ellerinde sabitlemiş, yataĝın kenarında oturmuşdu.. Xestexanaya nece geldiyini bele xatırlamırdı.. Oyandıĝında yataĝı boş idi, amma o Ayaz'ın onun yanında yatdıĝını bilirdi.. Qapının açılması ile başını qaldırdı.. Gözleri qarşısındakı adamı izleyirdi. Bir şey vardı onda.. Ferqli bir şey.. Ne olmuşdu bele..
-Çıxa bilerik..
Eşitdiyi sesle ayaĝa qalxdı, ve otaqdan çıxan adamın arxasınca yöneldi.. Susurdu.. Ìçinden danışmaq gelmirdi.. Baxışları ondan qabaĝda geden adamın küreyini izleyirdi.. Aralarında buz daĝı yaranmışdı sanki.. Ilk gün bele bu qeder yad hiss etmemişdi özünü heyat yoldaşına..
Maşındakı sükutu musiqinin hezin sesi pozurdu.
" Bak yer ile göök birleştii iiişteee ..
En imkansızda olduuu kavuştuk biz işteee.
Yendik ayrılığııın siyah zehir bahtınıı..
Aşkın sabrıylaa yanııp yeşerdik biz iştee.. "
Ne qeribe idi heyat..Başını maşının şüşesine söykeyib xeyal dünyasına dalmışdı.. Insanın qelbini sevmediyi bir adam nece qıra bilerdi axı?.. Canı çox acıyırdı.. Qulaqlarına dolan musiqi sesi dodaqlarında acı dolu bir tebessüm yaratdı.. Onlar heç vaxt boy atan bir tumurcuq olmayacaqdı..
Maşının dayanması ile özünü toplamışdı.. Qapını açıb aşaĝı endiyinde gözleri bu böyük evi izledi.. Bu eve geldiyinden bura sadece günler keçmişdi.. O ise savasın ilk zerbesinde yıxılmışdı..
Pillekenlere doĝru addımladı.. Onun ailesi, dostları, hetta bir keçmişi bele yox idi artıq.. Onu mehv eden adamdan başqa gedecek qapısı qalmamışdı.. Amma helede qüruru çırpınırdı.. Ayaĝa qalx Selma deyirdi..
Başının herlenmesi ile pillekenlerin demirine tutundu.. Gözlerine çöken qaranlıqla mübarize aparmaq üçün gözlerini yumub derin bir nefes aldı.. Dik durmalı idi..
Qolundan tutan el ile gözlerini açıb buz kimi soyuq baxışlarını

[1] 2 3 ... 9 >>