dolu tebessüme mane ola bilmedi.. Demek onu unutmuşdu...
-Senin adına sevindim..
Başqa ne deye bilerdi ki.. Gözlerine dolan yaşları gözlemişdi..
-Men sevinmedim amma.. Yoxluĝun soyuq mezar kimidir. Sen meni o mezara öz ellerinle gömdün..
Eşitdiyi sesde tanış, çox doĝma bir şeyler vardı.. Ayla'nın onu buraxıb getmesinden sonra heyatında ilk defe sadece Selma'ya deyer vermişdi. Çünki Selma ona Ayla'nı xatırladırdı..
-Men.. Bele olsun.. istemedim.
Sözler dodaqları arasından zorla çıxmışdı.. Genc adam dodaqların saran istehzalı tebessümle qarşısındakı qadına baxdı..
-Seni menden alan her kesden intiqamımı aldım.. Bir tek sene toxuna bilmedim.. Ìndi bunların vicdan yükünü ödemeye geldim..

*-*-*-*-*-*-*
14 dekabr 2014 (iki hefte sonra)

Başını kreslonun arxasına söykeyib xeyal dünyasına dalmışdı.. Canını acıtan bir şey vardı.. Selma'nın gözleri..
Ve " Ana.. Ana.. Canım acıyır.. Getme." deyen sesi..
Gözlerini yumub derin bir nefes aldı... Günlerdir ona hesret idi, her gece o yuxuya daldıqdan sonra eve gedirdi.. O oyanmadan ise evi terk edirdi.. Yataĝında yatan qadına toxuna bilmemek ezab verici bir hiss idi.. Bedeninde bütün ezeleleri gerilmişdi..
Qapının açılması ile barmaqları yumruq halında sıxıldı.. Axı o, Efruz xanıma kimsenin onu narahat etmemesini söylemişdi.. Gözlerini açdıĝında qarşısında dayanmış qadını gördü..
-Ne oldu, olmaya xanım Selimova seni eve almır..
Aynurun istehzalı sesi ile gözlerinde qezeb alovu parıldadı..
-Aynur bu dediyine özün inanırsan mı?..
Artıq hava qaralmışdı.. Aynur ona yaxınlaşıb tam qarşısında dayandı. Qısa eteyinden beyaz derisi uzun ayaqları görünürdü.. Amma Ayaz'ın anladıĝı bir şey vardı.. Artıq Selma'dan başqa heç bir qadın onda ehtiras hissi yaratmırdı..
Aynur onun dizlerinin üzerinde oturub qolunu boynuna doladı..
-Bilmirem.. Heyat qeribedir Ayaz cemi 3-4 hefte evvel menim qollarımda idin.. Ìndi ise axmaq bir qızın..
Barmaqları Ayaz'ın xefif tüklenmiş üzünde dolaşırdı.. Bu toxunuş genc adamın qelbinde

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 9 >>