Belden aşaĝı vurmaq size yaraşmır..
Dedi.. Ve ondan uzaqlaşdı..
Qapının önünde gördüyü tanış üzle donub qaldı.. Qelbini sevinc hissi sardı, amma uzun sürmedi.. Ona doĝru yüyürmek istediyinde yaşananları xatırladı..
Eline toxunan el ile baxışları yanında dayanmış adama çevrildi..
-Atanı men devet etdim, darıxmısan deye.. Hem qızının ne qeder xoşbext olduĝunu görsün deyil mi?
Xoşbextlik sözünü xüsusi vurĝulamışdı.. Yene oyunu düzgūn oynamırdı.. Qezeble elini onun elinden ayırmaĝa çalışdı.. Amma Ayaz onun elini buraxmadı, eksine özüne doĝru cekib beline sarıldı.. Qulaĝına doĝru eyilib
-Qorxma atanın qarşısında seni incitmerem..
Dedi.. Elinden tuttuĝu qadını arxasınca apararaq qapıya doĝru yöneldi.. Ìlyas beyi, Fikret beyle Zerife xanım qarşıladı..
Ìlyas bey ona uzadılan eli sıxarken bele gözleri qızını axtarırdı..
-Xoş geldin Ìlyas..
Eşitdiyi soyuq sesle gülümsemişdi.. Beli Ìlyas Fikretin bir vaxtlar Meleye aşiq olduĝunu, Meleyinde ona qarşı bir şeyler hiss etdiyini bilirdi.. Bunu ona Melek söylemişdi.. Amma o arvadını özüne aşiq etmeyi bacarmışdı...
-Xoş gördük Fikret..
Zerife xanım dodaqlarında içden bir tebessümle..
-Necesiz Ìlyas qardaş..
Demişdi..
-Çox Tesekkur edirem Zerife bacı, men yaxşıyam sizi soruşmaq gerek.
Beli, yaşanan her şeyden sonra Ìlyas bey gerek bura gelmeyeydi.. Amma Ayaz özü şexsen ona devetname aparmışdı.. Bu jest qarşısında layiqli cavab vermek gerekdi.
-Ata..
Deye seslenen tanış sesle geri çevrildi.. Eynindeki paltar, saçlarının yana atılması.. Dodaqlarındakı içden tebessüm... Ve gözlerindeki hüzün..
-Meleyim..
Deye bildi sadece.. Selma atasına doĝru addımlayıb boynuna sarıldı.. Amma Ìlyas bey qollarını idare ede bilmirdi sanki.. Unutmalı idi her şeyi.. Bu qız onun canının parçası idi..
Selma atasına sarıldıĝında her şeyi unuttu.. Etrafdakı insanları, keçmişin acılarını, Ayaz'ı..
Ìlyas qızını baĝrına basıb qoxusunu ciyerlerine çekdi.. Çox darıxmışdı onun üçün.. Belkede onu Ayaza vermekle sehv etmişdi..
-Nazlı

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 9 >>