bilerdi mi?.. Xeyir esla.. Dodaqlarını istehzalı tebessüm sardı..
-Bunu bacara bileceyine inanırsan..
Verdiyi suala özü bele inanmamışdı.. Ayaz artıq onun qelbinde özüne yer açmışdı o istemese bele..
Adam ise başını buladı, bu qadın onunla eyni idi.. Elindeki çengeli masaya buraxıb öne doĝru eyilib Selma'ya yaxınlaşdı.. Gözlerini onun gözlerinden ayırmadan, sanki sirr verirmiş kimi alçaq ses tonu ile..
-Men artıq bunu bacarmışam..
Dedi..
Dondu bir an.. Gülümsemeye çalışdı amma bacarmadı..
Her sözüne bir cavab tapmışdı.. Indi niye susurdu. Yalan olduĝunu bilirdi.. Yalan idi deyil mi?..
Ayaĝa qalxdı.. Burdan uzaqlaşmalı idi.. Özünü toplamaq üçün bu adamdan uzaqlaşaĝa ehtiyacı vardı.. Masanın üstündeki qabları bir araya toplayıb eline alıb metbexe keçdi..
Ayaz ise buxarının qarşısında qoyulmuş divanda oturub yanan ocaĝı izledi..
Metbexde saatlar keçirmişdi, ortalıĝı toplamışdı amma salona keçmek istemirdi.. Burda da qala bilmezdi.. Ayaqları yalın, eyninde beyaz paltarı, saçlarını arxada toplanmış veziyyetde metbexin ortasında dayanmışdı.. Qorxmaĝa ehtiyyac yox idi
Ürkek addımlarla salona daxil oldu.. Buxarıya yaxınlaşdıĝında gördüyü menzere dodaqlarında xefif bir tebessüm yaratmışdı..
O yuxuya dalmışdı.. Stulun başına atdıĝı penceyi onun üzerine örtdü.. Ve keçib divanın diger terefinde oturdu..
Ayaz yorulmuşdu.. Bu gün evden çıxmaĝı düşünmemişdi. Amma Resul zeng vurub qeza keçirdiyini söylemişdi, xestexanaya gedib onunla maraqlanmış, Resulun israrı ile eve dönmüşdü.. Geri geldiyinde evde kimse yox idi.. Paltarını deyişib kiçik çantaya Selma'nın ve özünün paltarlarını yıĝmışdı.. Onun hara getdiyini sadece Resul bilirdi..
Gözlerini açdıĝında Selma'nın onu izlediyini gördü..
-Çox mu yatmışam..
Deye soruşdu.. Selma ise başını yox menasında yelledi... Heç beş deqiqe olmamışdı.. Genc adam gözlerini Selma'nın gözlerinden ayıra bilmirdi.. Elini uzadıb saçlarına toxundu..
-Sen menim hüzurumsan..
Deye pıçıldayarken başını onun dizleri üzerine

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>