insanı valeh edirdi..
Belini saran el ile irkilsede, ona sarılan adamın kim olduĝunu bilmesi güven duyĝusu vermişdi.. Küreyini onun sert sinesine söykedi..
-Ne düşünürsen..
Qulaqlarına dolan pıçıltı ile udĝundu.. Yalan söylemeyecekdi..
-Seni..
Dedi.. Adam burnunu onun çiynine söykeyib qoxusunu ciyerlerine çekdi. Bir hefte söz vermişdi özüne.. Düz bir hefte ona toxunmayacaqdı.. Amma artıq üçüncü günde onu arzulayırdı..
-Neyimi düşünürsen..
Deye soruşdu.. Neçe bele deyişdiyini düşünürdü..
-Bu deyişikliyin sonunda meni nece incideceyini..
Sesindeki acı adamın qelbinde qeribe bir hiss yaratmışdı..
-Bilmirem.. Heleki senden başqa heç ne düşünmemişem.. Planımı bir heftenin tamamında quracam..
Beli, düşünmemişdi... Ìstediyi tek şey bu anların dadını çıxarmaq idi.. Selma'nın elini tutub üzünü özüne doĝru çevirdi..
-Sen menim aĝlımı başımdan alırsan..
Deye pıçıldayıb onun zerif dodaqlarını öz esaretine almışdı..
Darıxmışdı onun üçün.. yanında olsada bu toxunuşlar her zamankından ferqli idi.. Sanki sevgi vardı toxunuşlarında,
Şehvet deyil şefqet duyurdu.. Gözlerini onun gözlerinden ayıra bilmirdi..
-Ayaz..
Yataqda uzanmışdı her ikisi.. Toxunmadan bir birini seyr edirdiler.. Az önce yaşananlar kifayet qeder gözel idi.. Toxunuşlar susmuş baxışlar qovuşmuşdu..
-Hımm.
Dedi.. Danışmaq istemirdi.. Selma'nı yaralamaqdan qorxurdu.. En azından bu bir hefte normal keçsin istemişdi..
-Menimle niye evlendin..
Sonunda bacarmışdı.. Beynini meşĝul eden sualı vermişdi..
-Seni incitmek üçün..
Yalan söylemedi.. Qadın istehza ile gülümsedi..
-Ìncittin neticede... Bittimi içindeki nifret..
Nifret mi?.. Xeyir ona nifret etmirdi.. Sadece qezeb duyurdu.. Kimse onu Selma'nın alçaltıĝı kimi alçaltmamışdı..
-Sene nifret etmirem Selma..
Eşitdiyi sözler gözlerinin dolmasına sebeb olmuşdu.. Baxışları onun çılpaq sinesine doĝru çevrildi..
-Amma sevmirsen de...
Deye pıçıldadı.. Adamın barmaqları onun saçlarına doĝru getdi.. Zerif bir toxunuş idi bu.. Onu özüne doĝru çekib

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>