yaxnlaşdı.İsti nefesi qulağımın dibinde idi.
:Bunları görmeyini istemezdim.Arxana baxmadan çıx get.
Elini gözümden çeken kimi qapını açıb süretle binaya daxil oldum.Heç arxama da baxmadan..
Dizlerimi qucaqlayaraq hereketsiz halda oturmuşdum.O..o yere serilmiş meyidi unuda bilmirdim.Lenet olsun,niye axı bütün bedbextlikler meni tapır?!Göresen,polis bütün qetlerden xeber tutub?Göresen,menim orda olduğumu bilecekler?Bundan sonra ne edecem?!Birden meni hebs etseler?!Elimi ağzıma tutaraq sesimi batırmağa çalışırdım.Men çox qorxurdum..anamı isteyirdim.Birden qarşı teref meni tapsa?Birden ele bilerler ki,men de onlardanam!?İlahi,men ne danışıram?!Axı..axı o adam mene dedi ki,her şeyi unudum yollar kesişmeyecek.
Beynimde her şey bir-birine qarışmışdı.Hereketsiz halda oturduğumdan çox keçmişdi.Artıq evimi de bilirdiler.İndi men ne edecem?Lenet olsun,bir bu çatmırdı.Şahid olmağım böyük bir tehlüke idi,bunu anladım,amm men o yere serilen adamdan başqa heç kesin üzünü görmedim axı?!
Bu zaman ev telefonun zeng çalması ile dik atıldım.Cavab vermeyecekdim!Qapıya daha da qısılaraq gözlerimi yumdum ve başımı ellerim arasına aldım.O meyidin üzü yadımdan çıxmırdı..Qan..Gülle sesleri..Qaçırılmağım.Bunu heç kese deye bilmezdim,bu elave problem demek idi.Mobil telefonumun zeng çalması ile çantamı axtarmağa başladım.Anam idi.
A:Niye bayaqdan telefonu açmırsan?Ne olub?
Sesim titreye-titreye cavab verdim.
J:Tıxaca düşmüşdüm,ona göre gecikdim.
A:Telefona ona göre cavab vermirdin?
Nese olduğunu sezmişdi artıq,çünki men mene verilmeyen sualı cavablamışdım.
J:Ana,men çox yorğunam.Sonra danışsaq olar?Mene göre narahat olma xahiş edirem.
A:Yaxşı.
Anam bilirdi ki,gergin vaxtlarımda menden heç bir kelme de qoparmaq mümkün deyil.Telefonu çantama qoyanda neyinse eskik olduğunu hiss edib çantamı axtarmağa qerar verdim.Lenet olsun,fotoaparatım maşında qalmışdı!

(Eziz oxucular!Ümid varam beyenersiniz bu bölümü.Size maraqlı bir hekaye söz verirem.

RATATUY...Yazar: JR

<< 1 2 3 [4]