çox xoşbext olan Dünya ve Damlaydı. Damla Aysunuda çox isteyir, böyük bacı kimi hörmet qoyurdu.
Lazımı meselelerde ondan meslehetde alırdı.
Dünyaya-Dünüş, Damlaya ise Damiş adı ile xitab ederdi yaxınları. Bu gün birlikde gedecekdiler mektebe. Tam hazır olduqdan sonra son defe aynada özlerine baxdılar ve evden çıxıb hemişe görüşdükleri yerde görüşüb mektebe yollandılar. Evleri arasında elede çox mesafe olmadığından bir yerde gedib gelirdiler. Son illeri olduğu üçün sinif yoldaşları da çox qemgin idi. Bu gün son defe olacaqdıki ilk defe mektebe gedecekdiler. Mehriban sinif yoldaşları idiler. Bir birlerinden ayrılmaq onlar üçün çetin olacaqdı. Axı 11 il pis-yaxşı günleri keçmişdi. Elbetdeki bütün uşaqlarla yaxınlıq etmirdiler. Amma yaxın olduqlarıda var idi.
Budur qızlar yoldaşlarına yaxınlaşdı hamısı bir-birile görüşdüler. Damlanın gözü ele hey Ferdini axtarırdı. Ama teessüfki onu göre bilmirdi. Düşündüki artıq sevmir onu. Dünya Damlanın bu halını görüb narahat olmuşdu. Ona yaxınlaşıb: Hey, deli narahat olma! Lap gelmir gelmesin. Ona göre narahat olma. Senin qabağına çox qismetler çıxacaq hele.-deyib zarafatla gülüb göz vurdu. Amma Damla yenede öz özlüyünde pis olurdu. Meyus halda sinif otağına daxil oldu. İlk ders günü olduğu üçün dersden tez çıxdılar. Damla ele tezece mektebden çıxmışdı ki, Ferdiyle üz-üze geldi. Damla çox heyecanlanmışdı. Ferdi Damlanı gören kimi üzünde bir gülümseme yarandı. Bir müddetden sonra Damlanında üzünde tebessüm yaranmışdı. Damlanın yanaqları qızarmışdı. Ne qeder özüne etiraf etmesede onunda qelbinde Ferdiye qarşı sevgi qığılcımı yaranmışdı. Ya o qığılcımı alovlandıracaqdı yada söndürecekdi. Ferdininde içi hüzurla dolmuşdu onu gördüyü üçün.
Dünya Damlanın yanına geldi. Qarşıdakı Ferdini görüb celd Damlanın qolundan tutub mektebden çıxardı. Ferdi ise Damlanın arxasınca baxırdı.
Yol boyu Damla ile Dünya Ferdiden danışdılar.
Damla: Dünya gördün Ferdi meni unutmayıb. Yenede geldi- deyib sevincerek tullanıb düşdü.
Dünya gülerek:

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>