sanki bu defe qorxmur,tez catmaq ucun daha celd gedirdim.mezarlarin onunde dayanmişdim,iki dogma canimdan can olan insanin yatdigi,iki yanaşi mezar,necede dehşetli menzere idi.uşaq vaxti atamdan,anamla nece evlendiklerini dinlemeyi cox sevirdim.atam anamin uznu gormeden vurulub sadece arxadan uzun saclarini gorub ve bu "ipek saclarin sahibi menim olmalidi" deyib ve istedyne nail olub.onlari burdada ayrilmadan yan yana yatsinlar istedim,mene duşen ise onlara uzaqdan hesretlikle baxmaq idi.bu canimi yandirirdi ama deyesen alnima "hesretlik" yazilmişdi.ata-anaya hesret,sevgiye hesret.bu duşunceler meni bogurdu.diz uste cokub honkur-honkur aglayirdim.sesim butun qebirsanlgi goturmuşdu,bir elimi atamin mezarina digerni anamin mezarina qoymuş,var gucumle torpagi sixirdim.
-ata,ana men tenhayam,menide alin yaninza qorxuram bu tenhaliqdan.ist
emirem bu heyati,istemirem tenhaligi...ata qanin yerde qalmadi,bitdi herşey senin ustune leke atanlar cezasni cekecek.ata-ana canim cox yanir.ata sen anama olan sevginden danişanda men duşunurdum ki,bigun mende birini sevecem ama sevginin aci verdiyni demedin keşge deseydin sevmezdim.indi senin qatillerinden birini sevirem ve bu cox aci verir...ana yanimda olsaydn saclarmi sigallasaydin kecerdi?bunun ucun agrikesici varmi?cox agridir.
Danişdiqca hiss edirdim gozum qaralir.dayana bilmeyib iki mezarin arasina uzanib gozlerimi yumdum...(Afaq.Q)

<< 1 2 3 [4]