kimdi. Pervin ona qezebli halda baxırdı gözlerinden alov çıxırdı. Ardınca Elmar üstünü düzeldib, Dünyagile yaxınlaşıb: Nuş olsun.-deyib gülüb çıxdı kafeden. Namiq heç ne başa düşmürdü: Dünya bu oğlanlar kimdi?
• Dünya: Bizim universitetde oxuyurlar.
• Namiq: Senle ne elaqesi?
• Dünya: Men ne bilim axı! Heç xeberimde yoxuyduki burdadılar.
• Namiq: Yaxşı esebleşme. Pis bir şey demedimki. Soruşdum sadece.
• Yemeklerini yemeye davam etdiler. Amma Dünyanın ağlından çıxmırdı Pervinin baxışları. Birden ağlına Pervinin ondan cavab gözlediyi düşdü. Sabah Şenlikdi ve o tamam unudub. Yeqinki bunun üçün ele qezebli baxdı.
• Dünya: Namiq olar tez gedek bu gün eve? Söz verirem sonra bir günümü tamam sene ayıracam. Sabah universitetde yeni ille bağlı şenlik var. Ora hazırlaşmalıyam.
• Namiq: Of Dünya. Nese qalx qalx yediyimiz zeher oldu onsuz! - Qarsondan hesabı istedi. Ödeyib çıxdılar. Namiq görünür acıqlanmışdı. Yol boyu danışmırdı Dünyayla Heç üzünede baxmırdı. Dünyada bunun ferqine varmışdı. Nese demek istesede susurdu. Çünki bilirdiki Namiq esebleşen vaxt partlamağa hazır bomba kimi olur. Nese dese bomba her an partlaya bilerdi. Qapıya çatanda Namiq yenede baxmadı onun üzüne.
• Dünya: Üzr isteyirem Namiq. Bağışla ne olar? Söz verirem…
• Namiq Dünyanın sözünün keserek: Dünya sonra!
• Dünya meyus halda: Yaxşı..... Sağol. Deyib düşdü maşından. Dünya başa düşe bilmirdi. Axı bu qeder esebleşecek ne etmişdi Dünya? Namiqinde o an işi çıxa bilerdi. Amma Dünya bele reaksiya vermezdi. Dünya eve girdi. İndi Namiqden daha önemli problemi var idi. Pervin. Nömresine baxırdı. Yazsın yoxsa yox? Arada qalmışdı. Yazmazdan evvel anasının yanına getdi. Şenlik üçün icaze istedi. Anası icaze verdi. Amma atası axşam gelende esas ondan icaze almasını dedi. Axşam atası geldi. Atası başda razı gelmedi. Amma anası bacısı ve Dünya birlikde onu yola getirmeyi bacardılar. Dünya sevincek otağa qalxdı. Saat 23:35.
• Dünya: Off gecdi. Yatar birden. Yox eşi bu saatda ne yatacaq. Yazsam

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>