.
T:Humay emcanı sen get men qalaram.
Humay istemesede razı olur.
Her kes çıxır otaqda Türkanla Azad tek qalır.
Türkan tez telefonu götürüb Ömüre zeng edir. ve Azada
T:Ömür çox qorub, oyandığını demişem, yığdım danışın.
A:Sen söndür men yığaram.
Azad Ömüre zeng edir. Ömür zengi gören kimi üreyi az qalır yerinden çıxsın.
Ö:A…Alo Azad yaxşısan?
A:Ömür.
Ö:Can. Ömür.
Azad gülümsünür.
A:Bilseydim bele danışacan her gün qeza ederdim.
Ömürün gözünden yaş süzülür.
Ö:Bele danışmada, men… men çox qorxdum. Seni itirmekdan çox qorxdum. Men… men… s…seni.
A:Sus…
Ömür qaşlarını çatır ve susur.
A:Bunu telefonda yox üzüme demeyini isteyirem.
Ö:Nece?
A:Sabah ilk görüşümüz olsun isteyirem.
Ömür elinin tersiyle gözündeki nemi silir.
Ö:Yaxşı, teki sen yaxşı ol…
A:Sen varsan nece yaxşı olmaya bilerem?
Ö: (gülümsünür) : Onda bir ömür yaxşı olacaqsan çünki Ömür ömrüne yazılacaq.
Azadda gülümseyir bu sözlere.
Ö:Yaxşı istirahet et danışarıq.
Ö:Yaxşı Ömür çiçeyim. Özüne yaxşı bax deyib söndürür telefonu.
T:Ay gözlerim yaşardı, qoxunu sende hiss edirsen?
A:Ne qoxu, yox
T:Havada Eşq qoxusu var onu deyirem
A:Az danış fındıq, icaze ver yatım, sende keç ziyaretçi otağında yat, yada isteyirsen şofer aparsın seni?
T:Yox keçirem yatam, Humay xalaya söz vermişem.
Azad gil burada yatarken, Ömürde seherin heyecanı içinde gah oyana gah bu yana dönürdü.
Seherin ilk işıqlarıyla Ömür dikeldi, düzemelli yatmamışdı heyecandan. Ne geyineceyini, nece saç yığacağını fikirleşirdi. Artıq saatlar keçirdi. Saat 10 olmuşdu. Azad ödenişi edib Türkanla birge çıxdı xestexanadan.
T:Bu gün Ömürle görüşecen axırkı. (gülümsünür)
Azadında üzüne tebessüm gelir gözünü yola dikir..
A:He, axır ki, sevdiyini bilirem, ve üzüme desin isteyirem. Gözle zeng edim yer teyin edek. Azad Ömürün nömresini yığır qulaqlığı taxır.
Ö:Alo, Azad… Nece oldun, yaxşısan?
Azad Ömürün bu heyecanına gülümsünür.
A:Yaxşıyam Ömür çiçeyim. Narahat olma.
Ömür gülümsünür.
Ö:Hemişe yaxşı ol.
A:Bu gün harda görüşek,

<< 1 [2] 3 4 5 >>