haçan vaxtın olar?
Ömürün sanki üreyi yerinden çıxacaqdı.
Ö:Ş..şey kafe var. “ *** ” kafe. Saat 5:00 orda ola bilersen?
A:Tebiiki. Orda olacam.
Sözlerin deyib söndürürler telefonu.
Ömür heyecandan eli-ayağı esirdi. Paltar seçmeye başlayır. Ancaq ilk anasından icaze almalı idi. Otaqdan çıxıb zala gelir.
Ö:Ana.
M:Can.
Ö:Olar bu gün çöle çıxım?
M:Ne yaxşı, hara gedecen?
Ö:Heç Aysel gille görüşecem, uni qutarandan görüşmemişik. (Ömür yalan dediyi üçün reng deyişirdi)
M:Yaxşı Ömür, gedersen.
Ö:Çox sağol, ana
Melahet gülümseyerek elindeki kitabı oxumağa davam edir.
Azad Türkanı şirketin önünde düşürerek hazırlaşmaq üçün üve gedir. Türkansa şirkete qalxır. Ülvini görüb salamlaşır.
Ü:Gecikmisiz bu gün (gülümsemeyle), Azadda gelmeyib yeqin yatıb qalıb.
T:Azad menleydi.
Ülvi tutulur bir an: Neceki?
T:Yeni xestexanadaydıq.
Ülvi narahat halda: Ne olub, yaxşısan sen?
T:Men yaxşıyam Azad balaca qeza keçirmişdi.
Ü:Bundan menim niye xeberim yoxdu. Heç kim heç ne demeyib yaxşıdı Azad?
T:He yaxşıdı, elede böyük birşey deyildi.
Ü:Lap yaxşı, özüylede danışaram. Sözünü deyib Türkanın düz gözlerine zillendi.
İkiside bir-birine kilitlenmişdi. Etrafda bütün işıqlar sönmüş kimi, bu alemi terk etmiş kimi. Bir-birlerinin dünyasında gezinirdiler.
R:Ülvi bey… Ülvi bey.
Onları bu röyadan Raufun sesi oyatmışdı.
T:Ş…Şey men gedim. (üreyi çırpınırdı).
Ü:Yaxşı… görüşenedek.
Ü:Beli Rauf (dişini qıcayır)
R:Bu günkü iclasın senedlerine göz gezdirmek lazımdır.
Ü:Yaxşı Rauf, yaxşı, gezdirerik.
…………………………………………
Azad qara cizgili şalvarını, mavi rengde ince cizgilerle işlenmiş rubaşkasını geyindi. Saruçkasına uyğun mavi ayaqqabısıyla tamamladı geyimini. Saatını taxaraq parfümünüde sıxır. Sonuncu olaraq saçına el çekir. Aynada baxır, Ömürü bir neçe saat sonar göreceyi ağlına gelir gülümsünür. Telefonunu ve cüzdanı götürüb çıxır otaqdan. Pillekenlerde düşdükden sonar anasıyla qarşılaşır.
H:Azad hara gedirsen. Xestexanadan teze çıxmısan istirahet etmelisen.
A:Men yaxşıyam

<< 1 2 [3] 4 5 >>