Damla da istemesede qebul etdi. Damla garderobunun qarşısına keçdi. Qırmızı bir don seçdi saçlarını fenleyib açıq qoydu. Sade makyaj edib evden çıxdı. Süretli addımlarla Ferdiyle görüşecekleri cafeye doğru getdi. Çox keçmeden Seymur ( Damladan el çekmeyen elçi) maşından enib Damlaya doğru yaxınlaşdı. Damla arxasınca kiminse geldiyini hiss etsede fikir vermedi. Yoluna davam etdi ve cafeye yaxınlaşdı. Addımlar daha da süretlendi. Birden arxadan kimse “Damla xanım” deye seslendi. Damla bir anda dondu. Ne edeceyini bilmedi. Ferdinin bunu görmesinden qorxdu. Bu an Ferdi cafenin penceresinden Damlanın yanında bir oğlanın dayandığını görüb cafeden bayıra çıxdı ve onlara teref yaxınlaşdı. Damlanın içini qorxu hissi bürümüşdü. Dizleri esirdi.
Ferdi Damlanı sesledi: Damla? - Damla ne cavab vereceyini bilmedi. İlk defe idi ki bu veziyyetde idi. İlk defe idi ki bu hissleri yaşayırdı. Ferdi Seymuru gördü süretli addımlarla yaxınlaşdı ve soruşdu: Kimsen sen?
Damla: Ferdi gözle başa salım
Ferdi: Men senden soruşmuram Damla!
Bu an Seymur dillendi: Bağışlayın men Damla xanımla danışmaq üçün gelmişem.
Ferdi bu söze esebleşdi.
Damla: Menim sizle danışacaq bir sözüm yoxdu dedi ve Ferdiyle cafeye doğru getdi. Ferdi heçne demeden Damlayla cafeye daxil oldu. Bir küncde masada eyleşdiler. Damla ne deyeceyin bilmirdi. Gözlerine baxanda içindeki qorxu hiss olunurdu.
Ferdi söze başladı: Damla birazda sussan gedib o kuçüyün ağzın burnun dağıdacam.-Damla daha da qorxdu. Ferdi o qeder esebi idi ki Damlanın hemin ankı halını bele görmürdü.
Damla söze başladı: Ferdi sene demek istedim ancaq fürset tapa bilmedim. Bu söhbet bir neçe gündü baş verib. Men yox cavabını vermişem. Meni izlediyini bilmirdim.
Ferdi buna göre yene de Damlanı günahkar bildi. Axı Damlanın günahı yox idi. Axı dalaşmaqlarının da sebebi Ferdi idi. Damla çox üzgün idi. Buna baxmayaraq Ferdi yene de Damlanı günahkar bildi.
Ferdi: Men ne edeceyimi bilirem.- dedi ve qalxıb cafeden çıxdı. Damla donub qaldı.

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 11 >>