Ferdiye ne de dese onu saxlaya bilmeyeceyini bilirdi. Yene günü zeher olmuşdu. Masadan qalxıb cafeden çıxıb eve getdi.
Axşam düşürdü. Etrafı sessizlik bürümüşdü. Yaz yağışı narın narın yağırdı. Damla pencerenin qarşısında durmuş olanları fikirleşirdi. Bu an Ferdinin mesajına gözleri pencereden ayrıldı. Ferdinin mesajında yazırdı: Artıq o oğlan seni bir daha narahat ede bilmeyecek. Onu men narahat etdim.
Damla çox qorxdu. Ferdi qeliz xasiyyetde biri idi. Onun ne edeceyin bilmek olmurdu. Ferdi ise bir neçe dostunu yığıb komanda düzeltmişdi. Seymurun nömresinide tapmışdı. Seymura zeng edib , onu köhne bir mehleye çağırdı. Seymur yaxşı biri idi. O bilseydiki Damlanın sevdiyi var, heç ona yaxın düşmezdide. Seymur Ferdinin dediyi menzilbaşına gelib çatdı. Maşından endi ve bu an şok yaşadı. Ferdi 4 oğlanla birlikde onu gözleyirdi. Bu kişilikden sayılmazdı axı. Seymur ora tek gelmişdi. 1 nefer 5 nefere qarşı....
Seymur : Senin derdin nedi menle?
Ferdi: Damla
Seymur: Damla senin neyindiki?
Ferdi: Biz uzun müddetdiki sevgiliyik. Amma senin kimi şerefsizler bizi ayırmaq isteyir.
Seymur : Ağzının danışığını bil! Men bilmirdimki Damla xanımın sevdiyi var! Bilsem ona yaxın düşmezdim.
Ferdi: Ne oldu? Qarşında bizi görende fikrin deyişdi?
Seymur : Senin bu etdiyin kişi işi deyil! 1 nefere qarşı 5 nefer...
Ferdi: Kişiliyi senden öyrenecek deyilem!-deyib Seymurun üstüne yeridiler. Seymur evvel özünü müdafie ede bilsede artıq 5 nefer qarşısında gücsüz qalmışdı. Ferdi ve dostları Seymuru oki var döymüşdüler. Artıq Seymurun yerden qalxmağa halı yox idi.
Ferdi: Birde Damlanın yanında görsem seni..... Bundanda beter güne salaram!-deyib getdi. Damla ise evde gah sağa gah sola gedirdi. Nefes ala bilmirdi artıq. Telefonu götürüb Dünyaya zeng eledi. Telefonda özünü saxlaya bilmeyib hönkürerek ağladı.
Dünya: Damla besdi artıq! Onun haqqı yoxdu seni bele incitmeye. Ayrıl, ayrıl bitsin!
Damla hıçqırıqlara boğulmuşdu: Ele bilirsen asandı? Men ona ayrılaq desem neler

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 11 >>