gün get danış. Sen onla sevgili olmamısanki bütün gün eseblerin pozulsun. Ayrıl bitsin. Dahada çox uzanmasın.
Damla: Dünüş, mende istiyirem ayrılam bitsin amma asan deyil. Qınama meni. Lenete gelsinki sevirem!
Dünya: Bilirem sevirsen. Amma sevgi her şeyi hell etmir unutma.
Damla: Ehh görek ders çıxışı ne olur.- deyib köks ötürdü. Gelib universitete çatdılar. Dünya siniflerine girdi. Aygün ele sanki onu gözlüyürdü.
Aygün: Xoş geldin. Bax stolda ne tapdım. -Stolun üstünde bir eded qırmızı qızıl gül var idi.
Dünya: Aaa ne gözeldi. Kim qoyubki bura?
Aygün: Bilmirem. Ele stolun üstündeydi. - Dünyanın ağlına bir anlıq Pervin geldi. Amma bunu Aygüne deye bilmezdi.
Dünya: Hmm. Maraqlı ve xoş bir hadisedi. Kenara qoy belke sahibi çıxar.- deyib gülümsündü. Aygün gülü kenara qoydu. Bu zaman qapıdan bir cüt göz onlara baxırdı. Amma qızlar bunu görmürdü. Birinci ders sonunda bitdi. Aygününde Dünyanında ağlında gül qalmışdı. Teneffüsde Damla Dünya ve Aygün bufete endiler. Dünya Aygünü Damla ile tanış etmişdi. Damlanın elede yaxın olduğu qrup yoldaşı yox idi. Hamısı ile mesafe saxlayırdı. Dünyada Aygünle tebiiki Damlayla yaxın olduğu qeder yaxın deyildi. Amma Damlanın yoxluğunda ona yaxşı yoldaşlıq edirdi. Artıq bufetde idiler. Çaylarını içirdiler. Bu vaxt Pervin onlara yaxınlaşdı.
Pervin: Salam necesiz?- Qızların her biri Pervinle salamlaşdı.
Damla Aygünün elinden tutub: Aygün men doymadım gel gedek bir denede keks alım özüme. Dünya, Pervin sizde yeyirsiz keks???
Dünya: Yox, men doydum teşekkür.
Pervin: Çox sağol mende istemirem.
Qızlar stoldan qalxan kimi Pervin Dünyanın yanına eyleşdi. Onların arasındakı bu münasibet ne dostluq idi nede sevgililik. Özleride bu münasibete ad qoya bilmirdiler. Amma bir-birlerinden soruşsalar "tebiiki dostuq" deyerdiler. Kimi aldadırlarsa artıq.
Bir az söhbetleşdikden sonra Pervin: Elçilik nece oldu?
Dünya: Bele yaxşıydı. Sene söz diyecem ey qulaq as. Aydan nedi sizin sinifdeki o.
Aydan Dünyanın sözünü kesib: He, ne

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 >>