• Bölüm 7.
•
• Bu günde adeti üzre güllerine baxmağa getdi bu zaman bir anlıq qarşılaşdığı menzereye göre donub qaldı. Güllerinin yanında tek bir qırmızı qızılgül var idi. Aygün gülü eline aldı. Bu zaman dünen partanın üstünde gördüyü gül ağlına geldi. Amma yeqin tesadüfdü deyib üstünde durmadı. Gülü ise ele götürdüyü yere buraxdı. Gören bu heqiqetende tesadüf idimi?
• Dünya artıq 5 deqiqeden çox idiki Damlanın gelmesini gözleyirdi. Bele hallar nadiren baş vererdi. Dünya hemişe gözlenilen teref olmuşdu. Bu defe ise gözleyen teref olmuşdu. Dünya uzaqdan Damlanı görüb ona teref addımlamağa başladı. Artıq qarşı- qarşıya dayanmışdılar.
•
• Dünya: Nece olubki bu gün yubanmısan?
•
• Damla kefsiz halda: Ne bilim biraz yorğunam. – dedi.
•
• Dünya: Bele şey olmaz! Gedib Ferdiyle danışacam. Seni bu cür incitmeye heç cür haqqı yoxdu!
• Damla bilirdiki Dünya dedise gedib danışar Ferdiyle. Buna görede: Yox Dünya. İşin olmasın. Men artıq boş verirem getsin. Harda qırılır qırılsın......
• Belece gelib universitete çatmışdılar. Pervin dünen Dünyanın ağladığını eşidenden özünü toparlaya bilmirdi. Dua edirdiki onun üzünden ağlamasın. Eger bele olsa o özünü bağışlaya bilmezdi. Onu incitmek en son istediyi şeyler içinde idi. Dünyanın qapıdan girdiyini görende gözlerine inana bilmedi. Dünya çox gözel görünürdü bu ağ donda. Bu don ona qısa olurdu. İmkanı olsaydı onu bütün universitetin gözünden kenar bir yere aparardı. Dünya manken fiqurası kimi olmasada gözel fiqura sahibi idi. Pervin ona baxırdıki birden qulağının dibinde kiminse qışqırmaq sesini eşitdi. Dönüb refleks olaraq itelemek isteyirdiki bunun Aydan olduğunu görüb dayandı.
•
• Pervin: Aydan delisen? Bele zarafat olar? Kar oldum lap!.
•
• Aydan: Caaannn. Bağışla djanım. Ağlını kime yaymışdın ele he?- deyib göz süzdürdü.
•
• Pervin: Heç..... Heç kime baxmırdım. Bir mesele var o haqda düşünürdüm.
•
• Aydan inanmasada: Hmm. Olsun. Gelmirsen sinife?
•
• Pervin: Sen get gelirem men.
• Aydan

[1] 2 3 ... 6 >>