Bir gün universitetde mühazire deyen vaxt bir qız telebe elini qaldırdı.
- Buyur, qızım, dedim.
O da:
- Bağışlayın müellim, amma çox yavaş oxuyursunuz. Yeni normadan artıq yavaş oxuyursunuz, sıxıldım, dedi...
Men de:
- Yaxşı, onda gel sen oxu, dedim.
Qız ayağa qalxıb geldi ve kürsünün arxasına keçdi. Bu an donub qaldı. Niyesini bilirsinizmi? Çünki menim fransızca çox qedim bir metnden birbaşa türk diline tercüme ederek oxuduğumun ferqine vardı... Qıpqırmızı qızarıb yerine keçdi...
Her birimiz heyat derslerini bir cür alırıq. O da belece bir daha işin detallarını bilmeden qerezli olmamağı öyrenmiş oldu.