almaz, her şeyi gelib keçici görerdi. Damla Ferdinin bezi sehvlerine susdu. Amma kaş susmazdı. Susduğu üçün Ferdi indi dahada qeliz insana çevrilmişdi....
Qızlar görüşüb yola düşdüler. Budur universitete gelib çatmışdılar. Ferdide Damla ile Dünyanın görüşdüyü yeri bilirdi. Birlikde geldiklerini görüb mecbur çıxışı gözledi. Dersler öz axarında keçirdi. Teneffüsde yene bufete endiler. Çox keçmeden Pervinle Elmarda geldi. Bu zaman Dünyanın telefonuna zeng geldi. Zeng eden Namiq idi. Dünya gülümsünüb telefonu açdı. Danışıqları sırasında arada Namiq zarafatlar edirdi. Dünyada buna ürekden gülürdü. Pervin onsuzda düneni unutmamışdı. Üstüne birde bu geldikde masadan qalxıb süretle bufetden çıxdı. Elmarda arxasından çıxdı.
Elmar: Pervin. Pervin dayan.
Pervin ise sanki eşitmirdi Elmarı. Elmar gelib ona çatdı: Demirem dayan? Ne oldu axı birden?
Pervin esebi tonla: Görmürsen xanımı! Bu qızı başa düşmürem. Heç cür başa düşmürem.
Elmar: Niye pis fikirleşirsen? Belke kimdise qohumlardandı ya anasıdı?
Pervin: Elmar hansı qız anası yada qohumu ile ele qehqehelerle danışar? Yeqinki ele dünen maşınına mindiyi hemin it oğludu.
Ders bitmişdi artıq. Damla öz evlerine girdikden sonra Ferdi Dünyanın qarşısına çıxdı: Salam Dünya necesen?
Dünya: Sağol yaxşıyam.
Ferdi: Dünya bağışla narahat edirem amma senden başqa heç kim Damlanı mene getire bilmeyecek. - Dünya teeccüble Ferdiye baxırdı.
Ferdi: Xahiş edirem mene kömek et. Çox peşmanam.
Dünya: Ferdi bağışla ama sene kömek ede bilmerem.-deyib yoluna davam etmek istedi.
Ferdi: Dünya ne olar etme bele. Sen özünde bilirsen Damla meni sevir. Söz verirem incitmeyecem onu. - Ferdinin bu sözlerine Dünya inanmasa da sözsüzki Damlanın yaxşılığını isteyirdi. Onun acı çekmesini istemirdi. Ferdiyle razılaşdı.
Dünya: He. Ne ede bileremki men?
Ferdi: Gel bele ortalıqda danışmayaq. Bir kafeye gedek he?
Dünya: Menim vaxtım yoxdu Ferdi. Eve gecikirem. Sözünü burda de.
Ferdi: Yaxşı. Bax sen sadece Damlanı mene getir. Qalanını özüm

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 10 >>