incimiyib.
Dünyaya el edib: Sağol- dedi. Arxadan Ferdi : çox sağol Dünya.- dedi. Dünya başı ile sağolu qebul edib uzaqlaşdı. Damla özünü Ferdinin yanında güvende hiss etsede içinde bir sıxıntı olurdu. Bu sıxıntının sebebini ise heç özüde bilmirdi.
Damla heç ne demeden denize baxırdı. Ferdi Damlaya yaxınlaşdı Damla ise yerindece qalmışdı, heçne demirdi. Ferdi Damlanın elini öz elleri arasına aldı. İlk başda Damla elini çekmek istese de hisslerine qarşı çıxa bilmedi.
Ferdi: Damla men bu güne qeder sene çox haqsızlıq etmişem ancaq üreyimdeki yerini, sene olan sevgimi bilirsen. Beynim menle oyun oynayır. Üreyimi ixtisara salır. Men ancaq ağlımla hereket edirem. O an sevgimi bele unuduram. Ancaq sene söz verirem birde bele bir şey baş vermeyecek. Sen menim herşeyimsen. Deyerlimsen. Xahiş edirem meni bağışla.
Damlanın gözleri dolmuşdu o an donub qalmışdı ne deyeceyini bilmirdi. Ferdi Damlaya daha da yaxınlaşdı. Damlanın ağlında helede Ferdinin dediyi o gözel sözler dolanırdı. Ferdinin nefesini saçlarında hiss etmesi ile Damla özüne geldi. Damla heç ne demeden Ferdini qucaqladı. Bir müddet bele qaldıqdan sonra Damla dedi: Birazda bele möhkem qucaqlasan eve sağ gedib çıxmayacam. - Ferdi bu söze güldü. Damla onunla zarafat etmişdi. Demeli heqiqeten aralarındakı buz azda olsa erimişdi. Eyilib Damlanın burnundan öpdü. Damla bunu gözlemirdi. Qızarıb başını aşağı saldı. Bir müddet sakitce denize qulaq asdılar. İnsana hüzur veren hemin dalğaların sesine.
Damla bu sessizliyi pozdu: Artıq gecdir ders çıxışıdı men gedim.-dedi.
Ferdi: Bundan sonra tek gedib gelmek yoxdu. Her yere birlikde gedeceyik. Gel men seni aparım. -Damla Ferdinin bele deyişmesine sevinirdi. Düşünürdüki onu sehv tanımayıb. İçinden Allaha şükürler edirdi. Qalxıb birlikde yola düşdüler. Artıq eve gelib çatmışdı. Üzünde uzun zamandır görülmeyen böyük bir tebessüm ile içeri girib anasını öpdü.
Sevinc xanım tebessüm ederek : Menim deli qızım. Allah hemişe seni bele şad etsin.
Damla : Amin gözel anam,

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 10 >>