çox yorulursan. Derslerine göre gec saatda yatırsan. Dedim biraz istirahet edesen.
Damla: Ata, sen ne yaxşı evdesen?
Rasim bey: Qızım, gel otur. Ananla sene deyeceklerimiz var.
Atasının üz ifadesine baxdıqda, Damlanın içini qorxu hissi bürümüşdü. Keçib eyleşdi.
Rasim bey: Qızım , bax sen artıq böyümüsen. Her şeyi çox yaxşı derk edirsen. Güman ediremki indi sene deyeceklerimide başa düşessen.
Damlanın içindeki o sevincin yerini yene qorxu almışdı. Amma bu daha pis qorxu idi.
Rasim bey söze davam etdi: Qızım anana Londondan teklif gelib. 5 ay müddetinde orda qalıb işleyecek. Eger ordakı baş hekim anandan razı qalsa hemişelik burda qal deyecek. Özün bilirsen. Anan bu mertebeye gelmek üçün ne eziyyetler çekib. İstemirikki onun bu eziyyeti yerde qalsın.
Damla: Yox, men sizsiz burda qala bilmerem.
Rasim bey: Qızım, xaiş edirem qulaq as. Bax onsuzda dersin bitmesine az qalır. Seninde dersin bitsin birlikde gedek. Hem sende istirahet etmiş olarsan. Eger baş hekim ananın işini beyense senide ordakı bir universetete getirderik. Tebiikide tek baş hekimin beyenmesi ile olmur. Bizde baxacağıq. Şeraitden razı olsaq qalacağıq. Damla artıq göz yaşlarını tuta bilmirdi. Bes o Londona getse Ferdiye ne olacaqdı? Bes Dünya? Bes diger sevdikleri? Universiteti, heyatı? Niye heç kim ondan fikrini soruşmurdu?
Damla ayağa qalxıb: Siz her şeyi danışmısız artıq. Menim nese demeyime ehtiyac yoxdu.-deyib otağına qalxdı. Çox incinmişdi. Yatağa uzanıb ağlayırdı. Nişana getmemek qerarına geldi.
Dünyagil artıq eve çatmışdılar. Saat 14:45 idi. Saat 17:00'da kafede olmalı idiler. Buna görede geyim üçün telesmirdiler.
Pervinin ise saatın neçe olduğunda xeberi yox idi. Dünen gec saata qeder Elmargilde idi. Eve gec saatda gelmişdi. Bele hadiseler tez-tez baş vermediyi üçün atası Yalçın bey, heç ne dememişdi. Dünen ilk defe idiki bu qeder çox içki içmişdi. Dünya ağlından çıxmasada onu unutmağa cehd gösterirdi. Axırki oyanmışdı. Başı çox ağrıyırdı. Yastıqdan qaldıra bilmirdi başını.

<< 1 ... 7 8 [9] 10 >>