o çatmırdı! İki genc qız bir evde. Ömürbillah olmaz. Men icaze versemde atan icaze vermez. Atan icaze verse bele Dünyanın ailesi razı olmaz. –Damla anasının bu sözlerine meyus olmuşdu. Ne edeceyini bilmirdi. İçinden dua edirdiki Dünyayla birlikde qalsın.
Artıq Dünyagilde evlerine gelmişdiler. Yatağına uzanan kimi Dünya yuxuya getdi.
Seherin ilk işıqları ile Dünya gözünü yeni güne açdı. Nişanın yorğunluğu helede üstünden çıxmamışdı. Yaxşıki bazar günü idi. Yaxşıca istirahet edecekdi. Ayaqları çox ağrıyırdı. İcaze verseydiler sehere qeder belece yatardı. Amma tebiiki icaze verseydiler. Bu vaxt Damla zeng vurdu. Dünen anası ile olan söhbeti danışdı Dünyaya. Dünyada Hemçinin Damla kimi çox istiyerdiki Damla ile birge qalsın. Amma bu çetin olacaq işe oxşayırdı. Evleri arasındakı mesafe elede çox deyildi. Piyada getdikde uzağı 10 deqiqeye çatmaq olurdu. Amma ailesi ne deyer bilmirdi. Belelikle zengi sonlandırıb telefonu söndürdüler.
Dünya bu gün tam istirahet etdi. Axşama yaxın derslerinide oxudu. Artıq semestrın sonu yaxınlaşırdı. Buna göre yaxşı oxumalı idi. Derslerinin yarısını oxuyub bitirdikden sonra axşam yemeyi üçün aşağı endi. Bu vaxt gözlenilmeden qapı döyüldü. Bu Namiq ve anası Naile idi. Dünya Namiqin üzünü görmek istemirdi. Buna göre ayıb olmasın deye 5-10 deqiqe oturub sonra otağına qalxdı. Yatağa uzanıb eşelenirdi. Birden qapısı döyüldü. Yataqda dikelib "gel"-dedi. Qapı açıldı bu Namiq idi.
Namiq: Olar içeri girim?
Dünya: He buyur.
Namiq: Ne edirsen?
Dünya: Heç dünenin yorğunluğu üstümden helede çıxmayıb. Dersleriminde yarısı qalır. İsteyirdim duram dersimi oxuyam.
Namiq: O qeder oynayanda yorularsanda.-deyib güldü.
Dünyada üzüne suni tebessüm qondurdu.
Namiq: Gördün dünen nece beyendiler reqsimizi?
Dünya: He, gördüm.
Namiq bir az susub: Dünya niye bele soyuqsan menle?
Dünya bilmedi ne cavab versin: Şeyy... Yooxx sadece yorğunam.
Namiq: Tek bu günü demirem. Ümumiyyetle.- Dünya ise susmuşdu.
Namiq: Nese men
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç