il artıq uşaqlarınız olar
-gelen il nedir,azdır,en çoxu 1-2 aya. Abartma...
-bes sonra? Sonra ne oldu? Ne danışdınız?
-ayaq sesleri eşitdim,kimse gelirdi derhal otağdan çıxdım. Sonra ders falan, çıxanda dedi ki, teessüfler olsun ki,evin burdadır,yoxsa ötürerdim seni.
-hele de inana bilmirem, sonunda qovuşdunuz
-sağ elim senin başına, bu cesaretden bir az sene de lazımdır
...Şebnem bilmeyerek "in şa Allah " deyib derhal sözünü geri çekib:
-yemek hazırlamışdım,gel yeyek.
...Şebnem metbexe gederken Aynur öz-özüne:
-seni Asimla barışdırmaq menlikdir. Gözle sen..
...2 saat sonra Aynurla Şebnem tv izleyerken bir xeyli oturub söhbet etdikden sonra:
-men otağa keçim canım, çox yorğunam.
-keç quzum
..Şebnem otağa gelib qapını örtüb pencereye yaxınlaşır. Uzun-uzun çöldeki menzereni, gelen-geden insanlara baxıb, yola baxıb gözleri yol çekir. Üreyi Asimle her ne qeder barışmaq istese de,ağlı ona mane olurdu. Uşaqlıqdan onun adeti idi ki, üreyindekini heç kese istese de , deye bilmirdi, onu başa düşmeyecekleri üçün çekinirdi. Az sonra defterle qelem götürüb stula eyleşerek üreyindekileri bir-bir kağıza tökmeye başlayır. Yazmağa başladıqda gözleri de yaşarır.
- "ağlımmı yoxsa qelbimmi? Bu suala cavab tapa bilmirem. Ağlımı seçsem,daha çekici olar, daha doğru olar,hislerimi seçsem ,belke de,yene üzülecem. Onsuz üzülürem. En azından ağıl insanı qelb qeder yormur....Bu heyatda sevginin,dostluqun ,her şeyin sonu var birce xatirelerden başqa. Xatireler daima bizimledir. Kim seni qoyub getse de,xatireler seni yalnız buraxmaz. Bir zamanlar, yeni xoş günlerimde gözel keçmiş anlarımı düşündükce yeniden o xoşbextliyi yaşayırdım,ancaq indi ele deyil. O anları her düşündüyümde üreyim yanır,ele yanır ki,sönmeyecek derecede. .
Her kes heyata öyrenmek üçün geler,ancaq men getmek üçün gelmişem... Sene qayıtmasam da, sevecem seni. İnsanın ağlı olmadıqda azdan-çoxdan yaşamağı bacarar, bes ürek? O artıq yoxdursa, sadece ölmek var ve geriye yalnız xatireler qalır..
...Şebnem
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç