tutur, arada ona öz eli ile nese yedirdirdi.

Dünya: Pervin, dünen sevgili olmuşuq artıq bütün universitet bildi. Çox sağol.-deyib güldü.

Pervin: Bes ne? Her kes bilmelidiki sevgiliyik. Sonra biri çaşıb seni sevib eliyer.-deyib qulağını çekerek masaya vurdu.

Dünya gülerek: Delisenda deli. Özde zırdeli.
Her ikisi bu anın sonsuz olmasını isteyirdi. Amma her şey istediyimiz kimi olmur heyifki....
Aygün gözlerini yavaş-yavaş açırdı. Harda olduğunu başa düşmeye çalışırdı. Başında küt bir ağrı var idi. Bir müddet sonra olanlar ağlına geldi. Qoluna sistem taxılmışdı. İndi bildiki xestexanadadı. Susuzluqdan ağzı-dili qurumuşdu. Su üçün yan-yöresine baxdıqda surprizle qarşılaşdı. Yanındakı masada qızılgül var idi. Gözlerine inana bilmirdi. Bayaqdan ağlına " Meni bura kim getirib? " sualı gelmirdi. Artıq bu sualın cavabını bilirdi. Üzünde böyük bir tebessüm yarandı. Gülü götürüb iyledi. Üstünden gözel etir iyi gelirdi. O an hardasa huşunu itirdiyi üçün xoşbext idi.

Dünya Aygün üçün narahat idi. Buna göre ders çıxışı ona zeng etdi. Telefonunu tibb bacısı açmış onun xestexanada olduğunu demişdi. Dünya ve Damla dersden çıxıb xestexanaya getmişdiler. Pervinide xeberdar etmişdi. Pervin ne qeder öz maşını ile aparmağı teklif etsede ne Dünya nede Damla qebul etmemişdi. Aygün tam yuxulayırdıki qapı açıldı. Tibb bacısı içeri daxil oldu.

Tibb bacısı: Özünüzü nece hiss edirsiz?

Aygün: Sağolun yaxşıyam. Biraz başımda ağrı var.- Aygün ağlındakı sualı ona verdi: Meni bura kim getirdi? Gördüz?

Tibb bacısı: Yox, deqiq görmedim. Siz yıxılanda başınızı vurmusuz yere. Hekimler qorxurduki daxilde qırıq-sınıq olar. Hamı telaşlıydı görmedim. Amma gülünüzü gördüm.-deyib gülümsündü. Aygünde güldü.

"GELECEKDEN XEBERSİZ...Yazar: SU"

<< 1 ... 7 8 [9]