Bir professor konfrans vermek üzre salona girmiş. Amma baxmış ki salonda, qabaq sırada oturan at baxıcısıdan başqa adam yoxdur. Danışıb danışmama mövzusunda tereddüde düşen professor at baxıcısınadan  soruşmuş:
-Buradakı tek adam sensen. Sene göre danışmalıyam, yoxsa danışmamalıyam?  At baxıcısı cavab vermiş: -Müellim men sade bir insanam, bu mövzulardan anlamam. Lakin axıra gelseydim ve bütün atların qaçıb bir denesinin tek qaldığını görseydim, yene de onu besleyerdim. 
Bu sözlere haqq veren professor konfransa başlamış. İki saat danışmış dayanmış, konfransdan sonra da özünü xoşbext hiss etmiş, dinleyicisinin de konfransın çox yaxşı olduğunu tesdiqlenmesini isteyerek soruşmuş: -Danışmamı nece idi? At baxıcısı cavab vermiş: 
-Müellim sene daha evvel sade bir adam olduğumu ve bu mövzulardan çox anlamadığımı söylemişdim. Yene de eger axıra gelir, biri xaricinde bütün atların qaçdığını görseydim, onu besleyerdim; amma elimdeki bütün yemi ona verib de heyvanı çatlatmazdım.   «Ne qeder bilirsen bil, söylediklerin qarşındakının anladığı qederdir.»