Maşınına eyleşib oradan uzaqlaşdı.

Pervin sinirden sağa-sola gedirdi. Neyise qırıb-dağıtmaq istesede
ortalıqda sinirini çıxa bileceyi heç ne yox idi. Dünyanın ise sinirleri boşalmışdı. Ağlayırdı.

Pervin yanına gelib: Narahat olma. Ağlama. Men onun dersini vereceyem.-deyib Dünyanı qucaqladı.

Pervin: Get artıq. Yeqin anangil seni axtarır get. Danışarıq sonra.-deyib oradan uzaqlaşdı. Kenardan bu olanları gören biride var idi. Tebiiki bu Aydan idi. Dünya çöle çıxan kimi arxasınca oda çıxmışdı. Dünyanın geri qayıtdığını görüb celd salona daxil oldu. Damla ise bayaqdan Dünyanı axtarırdı. Gözü qapıda qalmışdı. Aydanın içeri girdiyini gördü. Bu an telefonuna zeng geldi. Bu Dünya idi.

Damla: Alo, Dünya hardasan neçe saatdı seni axtarıram.

Dünya: Damla, xaiş sual verme. Çantamı götür WC'ye gel. Damla telaşlı halda tez Dünyanın yanına getdi. Dünya ağladığı üçün üzündeki kremde izler emele gelmişdi. Damla bunu görüb: Dünüşüm, ne oldu?

Dünya buna bendmiş kimi ağlamağa başladı. Damla onu sakitleşdirdi. Damla bilirdiki Dünyadan olanları soruşsa o ağlayacaq. Buna görede ne qeder maraqlansada soruşmadı. Tez çantadakı makyaj aletlerini çıxarıb, Dünyanın üz-gözünü düzeltmeye başladı. Makyajını az-çox düzeltdikden sonra salona daxil oldular.

Vefa xanım Dünyanı gören kimi: Qızım haralardasan? Sene ne olub bele?

GELECEKDEN XEBERSİZ...Yazar: SU

<< 1 ... 7 8 [9]