sürüdü.
J:Dayan!
Meni dinlemirdi ve hele de arxasıyca aşpaz ve ofisantların içinde sürünürdüm.Nehayet,meni erzaqlar üçün nezerde tutmuş yere salaraq sert şekilde divara sıxdı ve meni öpmeye başladı.Onu özümden uzaqlaşdırmağa çalışsam da meni buraxmırdı.Nehayet,son olaraq dodağımı dişledi ve ellerini üzümden çekmeden pıçıldadı.
R:Sen menimsen.Bildin?Ancaq menim!
Gözlerimi yumaraq bu sözlerin sehrinin bedenime yaydığı hezzi yaşayırdım.Amma o mene qarşı heç ne hiss etmirdi.Sevmirdi meni ve sadece sahiblenmek bes etmirdi."Menimsen" sözünü ne edirem ki?Ortada sevgi yoxdusa men bu esareti ne edirem?..Yeniden dodaqlarımın hezle gizildemesine sebeb oldu.Daha müqavimet göstermirdim ve sevdiyimin adamın dodaqlarının möhteşem dadına baxırdım.
J:Biri görecek..
R:Şşşt..
Getdikce eli eteyimin altına temas etmek istedikde elini tutaraq geri çekdim ve utanaraq üzümü yana çevirdim.Riyad da gülümsüyerek üzümü öpdü.
R:Gel gedek.
Gedeceyi an elinden tutub özüme teref çekdim.Öpüşmek istediyimi düşünerek yeniden mene yaxınlaşdı,lakin men geri çekildim.
J:Atamı hardan tanıyırsan?
Riyad elimi buraxaraq geri çekildi ve qaşlarını çatdı.
R:Dedi de özü.Bir köhne tanışının oğluyam.
J:Niye özünü ele apardın ki,guya meni tanımırsan?
R:Eslinde senin reaksiyanı gözledim.Sen ne desen men de onu deyecekdim.
J:Başa düşdüm.
R:Sen de görüm kimle danışırdın?
J:İş yoldaşım Arifle.O da bura gönderilib.
Riyad nese demek istese de susdu ve heç ne demeden otağı terk eledi.Men de arxasıyca gederek yeniden masaya qayıtdım.
D:Riyad üzrlü sebeblerden getmeli oldu.
Başımı ehmalca terpederek istehza ile gülümsedim.
J:Nehayet tam bir aile olduq.
V:Kimle danışırdın?
Çengeli elimden qoyaraq son derece eseble atama baxdımsa da cavab vermedim.Ne olur olsun hörmetini saxlayırdım,amma o menim işime qarışa bilecek bir hedde sahib deyildi..
J:İş yoldaşımla.
A:Qızım,çox arığlamısan.
J:Neyniyim,anamın başı atama o qeder çox qarışıb ki,bu veziyyete düşmüşem.
Masaya sakitlik çökdü.
J:Dayı,Arif de

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>