Afaq.Q


Kerem yol boyu,hara baxsa her yerde,yol kenarinda,asfaltin ustunde Hurini gorurdu."Huri" refiqesi seslenerken eşitmişdi adini.necede yaraşirdi adi gözelliyne,zeri
fliyne.duşundukce dunya-alem yadindan cixir,hecne eşitmirdi sanki burda deyilmiş kimi.Emil qardaşni bir nece defe seslesede ses yox idi,ona gore çiyininden tutub silkeledi.
-qaqaş?
-he nolub?
-bayaqdan seslenirem cavab vermirsen.
-fikrim başqa yerdeydi.sen ne deyecekdin?
-deyrem goresen o qiz kim idi?-Emil hemin ani yeniden gozleri onune getrib qeh-qehe atdi-eceb oldu Elikrama o da az idi.
-Emil adam ozunden boyuk biri haqda bele danişmaz.
-ama o qizlara çox pis sataşdi
-bu onun ayibidi.
-ayibini bildiyi ucunde hecne demeden qalxib qacdi qorxaq
-ele bil bayaq soz dedim?
-susdum.
Emil sussada sakitce gulmeye davam edirdi.onun bu şirin halina gulumseyen Kerem,Hurini duşunerek arxaya yaslanib maşini idare etmeye davam etdi...
Arxa oturacaqda,yaninda oturan Qumru ile,maşini idare eden Rustemin guzguden utancaq baxişmalarni gorub uzu gulsede,biraz evvel yaşadiqlari gulumsemesni uzunde dondururdu.nefes-nefese dayanmalari,etri,sert ama bir o qeder de dogma baxişi Hurini heyecanlandirmaga yetmişdi.kim idi goresen?
-inana bilmirem-Rustemin sesine fikirlerinden ayrilib sual dolu baxişlarni qardaşina yoneltdi.
-neye inana bilmirsen?
-inana bilmirem helede sakit oturmusan,
-off qaqaş mende dinliyrem seni.
-ikiniz de bayaqdan susmusuz.duznu deyin bulvarda nese olmadi ki?
Rustemin sinayici nezerlerini uzerlerinde hiss eden qizlar,qorxu dolu gozlerini bir birine zilledi.
-ne olmalidi qaqaş,sen de lap xefiyeye dondun.hec ne olmuyub sadece yorgunuq-deyib,
Huri suni guluşlerle veziyeti yola vermeyi bacarmişdi...
3gun sonra
Kerem otaginda oturmuş,senedlere başi qarişmişdi.qapi doyulduyu zaman başni qaldrmadan "gel" deye seslendi.hec baxmadan gelib qarşisinda eyleşenin Elikram oldugnu bilib dodaqucu gulumsedi çunki o gunden sonra Elikrami gormemişdi yeqin Emilin dediyi kimi ayibini

[1] 2 3 ... 5 >>