Icnde bir umud saxlayarsan...neyese ümid edib yaşayarsan....sonra birden yağış yağar ve bütün ümidlerin puç olar....buna dözmey çetin olar...üsyan edersen ....intiqam almaq isteyersen ancaq heçkes seni eşitmez....

özüne qapanarsan...4 divar arasinda yeniden xeyallar qurar ve onlarla yaşayarsan...bele ümidlerle...dünyanın gözel olduğunu ve bu gözelliyin sevgi üzerinde qurulmasını tez tez özüne deyib sanki inandırmağa çalışarsan...qaranlıq otaqda 4 divar arasinda dünyanın gözelliyine sanki hesretle baxarsan....lakin....işiq yandiqda..yeniden xeyalların öler...beli heyatın esl üzü bax budur...insanı mehv etmeyin asan yolu onun xeyallarını öldürmekle ....