Ayaz Selimov..
Sesindeki qetiyyet Ayaz'ın qelbindeki boşluĝa toxunmuşdu.. Baxışlarını yola doĝru çevrib sükanı sıxdı..
-Yanında başqası vardı..
Deye bilmişdi.. Qelbi yanırdı..
-Bunun bele olacaĝını bilirdin.. Onu tapdıĝında yanında başqa birisinin ola bileceyini bilirdin.
Eşitdiyi ses dodaqlarında acı dolu tebessüm yaratmışdı..
-Olmaması üçün yalvarmışdım..
Sesindeki acı insanın qelbine toxunurdu.. Resul elini uzadıb onun çiynine toxundu..
-Qezeblisen bilirem.. Amma senin Selma'ya qezeblenmeye haqqın yoxdur.. Bütün bunların sebebkarı sen özünsen..
Bilirdi.. Amma qısqanclıq hissi bütün qelbini qezeb hissine esir edirdi..
Resul qapını açıb aşaĝı endi.. Maşının yan qapısını açıb onun qolundan tuttu... Ve arxasınca sürüyerek yan oturacaĝa oturtdu..
Özü ise sükan arxasına keçmişdi..
-Her şeyin iç üzünü öyrenmeden heç bir yere getmirik..
Maşını işe salıb geri döndü.. Ayaz'ın etirazlarına ehemiyyet bele vermirdi.. Ona doĝru çevrilmeden.
-Heyatının tekrar mehv olmasına sessiz qalmayacam..
Demişdi..
Dostluq idi bu.. O, Lamiye ve Fuad'ın xeyaneti ile Ayaz'ın nece yaralandıĝını çox gözel bilirdi.. Yıxılmışdı.. Öz yaralarını nece qopardıb qanadaraq ayaĝa qalxdıĝını bilen nadir inaanlardan biri idi.. Ìndi ne baş verdiyini tam olaraq bilmeden bu hekayenin burda bitmesine icaze vermeyecekdi..

*-*-*-*-*-*

Divanda oturub dizlerini qucaqlamışdı.. Helede özünü toplaya bilmirdi.. O qeder çox eseb ve heyecan keçirmişdi ki.
Letife xanımın ona uzatdıĝı çay dolu fincanı eline aldı..
-Teşekkür edirem xala..
Deyerek buĝulanan çayı burnuna yaxınlaşdırıb qoxusunu ciyerlerine çekdi.. Ìki il idi davam eden hüzuru iki günde yerle bir olmuşdu..
-Artıq özünü toplamalısan qızım..Sen güclüsen..
Letife xanımın sözleri ile dodaqlarını acı dolu bir tebessüm sardı..
-Men artıq yorulmuşam xala, burda sakit heyat isteyirem.. Ne onun, nede başqa birinin heyatımda olmasını istemirem..
Susdu qadın ne deye bilerdi ki, artıq iki il idi ki, Selma'nı Ayaz'la görüşmeye razı

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 9 >>