salmaĝa çalışırdı.. Ayaĝa qalxdı..
-Sene sonuncu defe söyleyirem qızım.. Yaxşı düşün, o senin erin, qızının atasıdır..
Deyib pillekenlere doĝru yöneldi.. Tek qalmışdı yene.. Fikirler onu öz aĝuşuna çekirdi.. Niye Aynur gelib Ayaz'ın ona aşiq olduĝunu söylemişdi ki?.. Ve tebii Rehman belası vardı.. Sanki her şey onun üstüne gelirdi..
Yuxarıdan gelen sesle balaca qızının oyandıĝını anlamışdı.. Ayaĝa qalxıb pillekenlere doĝru yöneldi.. Acmış olmalı idi.. Bu axşam yemek yemeden yuxuya dalmışdı.. Otaĝına daxil olduĝunda qızının beşiyinde oturub aĝladıĝını görmüşdü.. Her halda oyandıĝında anasını yanında görmeyince qorxmuşdu..
Beşiyine yaxınlaşıb onu qolları arasına aldı.. Yanaqlarından öperek.
-Meleyim aĝlama anan burdadır..
Demişdi.. Körpe anasının güvenli qolları arasında sussada göz yaşları yanaqlarında qalmışdı.. Qara gözlerini anasının üzünde sabitleyib..
-Qoxdum.
Dedi.. Hele sözleri tam olaraq teleffüz ede bilmirdi bir iki söz bilirdi.. "Çay, ana, ver" kimi kiçik cümleler..
-Anan yanında olduĝu müddetce heç neden qorxma qızım..
Elini uzadıb onun göz yaşlarını silmişdi.. Otaqdan çıxıb pillekenlere doĝru yöneldi.. Metbexe keçib qızını masa arxasında qoyulmuş kiçik stula oturdu..
-Ìndi ana senin üçün yüngül axşam yemeyi hazırlayacaq..
Deyerek dolabı açdı... Yemek hazırlayıb masa arxasında qızının qarşısında oturdu ve onu yedirtmeye başladı.. Onun her qaşıĝı iştahla yemesi dodaqlarında icden bir tebessüm yaratsada qelbinde acı vardı.. Nedense bu gün Ayaz'ı daha çox düşünmüşdü.. Bunun sebebi Aynur idi deyil mi?..
Xeyir.. Bunun sebebi helede Ayaz'a qarşı qelbinde çox derinlerde hisslerinin yaşaması idi...
Elini uzadıb qızının saçlarına toxundu.. Balaca qız başını qaldırıb qara gözlerini anasının üzünde sabitlemişdi.. Gülümseyirdi..
-Menim balam..
Deye pıçıldadı.. Bu uşaq olmasaydı nece olardı göresen.. Bunu düşünmek bele istemirdi.. Ayaz'ın ne etdiyi, nece yaşadıĝı haqqında heç bir melumatı yox idi.. Atası bilirdi amma o söylemesini istememişdi..

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 9 >>